Plaga chamów na dwóch kółkach

Przy dobrej pogodzie na rogu Świderskiej i Porajów widać sporo rowerzystów, jadących z północnego Tarchomina w kierunku mostu Skłodowskiej-Curie i dalej na drugi brzeg Wisły. Krzywa droga z różowej kostki bauma, zbudowana w złych dla rowerzystów czasach na Świderskiej, na skrzyżowaniu z Porajów i Picassa ma bezsensowny przebieg. Chcąc jechać prosto do mostu, musimy pokonać dwa przejazdy ze światłami, przedostać się na lewą stronę ulicy i po zaledwie 280 metrach wrócić na prawą przez słynny, niebezpieczny przejazd z zerową widocznością. Tyle teoria.

- Niestety rowerzyści mają za nic przepisy i przejeżdżając na światłach to skrzyżowanie jadą prosto chodnikiem - zauważa pani Anna, która codziennie korzysta z przystanku autobusowego przy Picassa. Najgorzej jeżdżący, najbardziej chamscy "chodnikowcy" to mężczyźni w średnim wieku, którzy w normalnym życiu popisują się swoją niezachwianą odwagą, wspaniałą siłą i innymi przymiotami prawdziwego rycerza, którego kobiety powinny podziwiać a wrogowie uciekać przed nim z krzykiem. - Z uwagi na to, że jestem inwalidą I grupy, boję się o swoje bezpieczeństwo. Nie słyszę dzwonków rowerzystów, a na plecach nie mam napisane, że nie słyszę. Rowerzyści jeżdżą z bardzo dużą prędkością i nie dosyć, że nie swoim wytyczonym pasem, to jeszcze na uwagi osób idących reagują bardzo wulgarnie.

Chodnikowi rowerzyści to bardzo ciekawe zjawisko. Zrozumiałe jest, gdy z chodnika korzysta 12-letnie dziecko, drobna kobieta albo senior chwiejący się na składaku, którym wiezie zakupy z bazaru. Wszyscy oni łamią przepisy, ale dopóki jadą powoli, ustępując pierwszeństwa pieszych, można im wybaczyć. Problem w tym, że najgorzej jeżdżący, najbardziej chamscy "chodnikowcy" to mężczyźni w średnim wieku, którzy w normalnym życiu popisują się swoją niezachwianą odwagą, wspaniałą siłą i innymi przymiotami prawdziwego rycerza, którego kobiety powinny podziwiać a wrogowie uciekać przed nim z krzykiem.

Taki oto macho wsiadając na rower staje się małym, żałosnym, strachliwym x, który boi się jechać jezdnią. Dojrzały człowiek widząc, że droga jest zbudowana bezsensownie, westchnie i albo przyjmie rzeczywistość taką jaka jest, albo spróbuje ją zmienić (pisząc do Zarządu Dróg Miejskich albo zgłaszając projekt w budżecie partycypacyjnym). Niedojrzały emocjonalnie jaskiniowiec pojedzie chodnikiem, próbując zepchnąć z niego idącą kobietę i zareaguje stekiem bluzgów, gdy zwróci mu się uwagę.

To, że droga rowerowa między Porajów a mostem Skłodowskiej-Curie jest zaprojektowana bezsensownie, nie zwalnia z przestrzegania przepisów. Smutna prawda jest taka, że można montować dodatkowe oznakowanie, przypominać o przepisach i kulturze, może nawet zlikwidować felerną drogę i wymalować pasy dla rowerów na jezdni. To i tak nie przekona najbardziej prymitywnych i aspołecznych jednostek do przestrzegania przepisów. I nie ma żadnego znaczenia, czy jadą rowerem, prowadzą samochód czy nawet idą pieszo. Rozmawiać warto tylko z tymi, którzy chcą słuchać i myśleć.

W przyszłym roku niebezpieczny przejazd przez Świderską zostanie wyniesiony do poziomu chodnika, co spowolni samochody jadące tą ulicą. Zniknie więc argument, że lepiej jechać chodnikiem, bo omija się w ten sposób "czarny punkt". Wciąż pozostanie jednak problem "przeskakiwania" z jednej strony ulicy na drugą na odcinku 280 metrów. Projektując infrastrukturę trzeba brać pod uwagę, że niestety duży odsetek społeczeństwa to skrajni egoiści, którzy zawsze idą i jadą tak, jak jest im wygodnie, nie zważając na innych. Konia z rzędem temu, kto wymyśli rozwiązanie dla Świderskiej inne niż przebudowa całego odcinka ulicy.

Dominik Gadomski