Dancing na Bielanach. Stare szlagiery i niepowtarzalny klimat

Zapomniane słowo dancing na Bielanach jest wciąż żywe, czego dowodzą taneczne imprezy organizowane przez Bielański Ośrodek Kultury. Właśnie dancing, a nie potańcówka, nie dyskoteka, ani nic innego. Bo też atmosfera jest na tych imprezach specyficzna, nieco ostentacyjnie staroświecka, w stylu retro przywodzącym na myśl czasy peerelowskie. Czyli dancingowa właśnie. Ale to tylko jedna strona medalu, bo dancingi nawiązują też do tanecznych podwieczorków, których tradycja sięga jeszcze okresu międzywojennego.

- W czasach ekspansji mediów "parkietoterapia" działa korzystniej, niż siedzenie przy komputerze - reklamują bielańskie dancingi organizatorzy. Ale nie tylko o to chodzi, żeby się poruszać na parkiecie. Podwieczorek muzyczny, czy dancing miały kiedyś swoją celebrę, swój rytm i sznyt. I to udało się odtworzyć. Tu można spędzić wieczór przy kawie, lampce wina albo i czegoś mocniejszego, przy muzyce grającej stare szlagiery, do których zatańczyć po prostu przy okazji wypada. O oprawę muzyczną dba niestrudzenie Dariusz Osubka i robi to doskonale łącząc gust z temperamentem wodzireja z legendarnych lokali - "Adrii", czy "Kamieniołomów".

Mają bielańskie dancingi już swoich wiernych bywalców. Dominują wśród nich ci w wieku dojrzałym, pamiętający klimaty z minionej epoki, dancing to wspomnienie przetańczonej na prywatkach młodości. Coraz więcej jest osób w wieku średnim, ale na fali nostalgii za PRL-em imprezy w BOK-u przyciągają o dziwo także grono młodszych. To impreza niemal "kultowa", której specyficzny klimat znają jedynie z serialu "O7 - zgłoś się".

Jeśli zatem ktoś lubi stare przeboje, brzmienie saksofonu, nastrojowe światło, stolikowy savoir vivre w starym stylu znajdzie na bielańskich dancingach przy Goldoniego coś dla siebie w cenie jedynych 15 złotych.

Ostatnia impreza odbyła się na początku października i była ponoć huczna i udana. Następne w listopadzie - 26.11 i 27.11, start o godz. 16.00.

(wk)