Legionowo skończyło 86 lat!

Minister zarządził utworzenie gminy Legionowo na obszarach wyłączonych z wiejskiej gminy Jabłonna: osady parcelacyjnej Jabłonna - Legionowa, folwarku Ludwisin, terenów stanowiących własność państwa, położonych przy szosie Jabłonna - Zegrze oraz poligonu (obecnego os. Piaski) i wsi Cegielnia. Na mocy rozporządzenia Legionowo stało się więc samodzielną gminą wiejską z miejskim systemem finansowania.

Na taką decyzję ministra wpływ miał rozwój cywilnej części terenów dzisiejszego Legionowa, jaki dokonał się po 1918 roku. Proces parcelacji dóbr Maurycego hr. Potockiego rozpoczęty w 1925 roku przekształcił dotychczasowe tereny leśne w ogromny plac budowy. Osada parcelacyjna "Jabłonna Legionowa" w latach 20-tych i 30-tych objęła około 3 tysiące działek. W latach 1925-1931 wybudowano około 1300 budynków drewnianych. Liczba ludności wzrosła w tym okresie z 658 do 8856 osób.

Wobec tak ogromnego wzrostu liczby ludności i budynków mieszkalnych stało się więc oczywiste, że osada powinna usamodzielnić się administracyjnie. Utworzenie samodzielnej gminy pozwoliło mieszkańcom Legionowa uregulować życie społeczne. W grudniu 1933 roku arcybiskup Aleksander Kakowski erygował parafię pod wezwaniem św. Jana Kantego. Rok później z inicjatywy proboszcza parafii ks. Anatola Sałagi zlokalizowano cmentarz. W latach 30. XX wieku w Legionowie funkcjonowały m.in. poczta, cztery szkoły powszechne, szkoła handlowa, Państwowy Instytut Meteorologii, Związek Legionistów i jedno z pierwszych w Polsce kin dźwiękowych. Czyli w latach 30. nawet na wsi bywały dobre kina, a dziś nie ma go 70- tysięczne miasto. A mówiła mi babcia, że przed wojną to były czasy!

(wk)