Czy znikną stacje na linii otwockiej?

Wiaty na stacjach kolejowych linii otwockiej powstały w latach 1936-1938 w czasie elektryfikacji linii kolejowej do Otwocka. Miały jednolitą architekturę i podobne po-czekalnie z zapleczem kasowym. Stacje w Olszynce Grochowskiej, Międzylesiu, Ra-dości, Miedzeszynie, Michalinie, Józefowie i Świdrze często określa się mianem "pe-rełek" architektury kolejowej lat trzydziestych.

Pod pretekstem budowy nowoczesnego transportu kolejowego spółka PKP PLK, właściciel przystanków kolejowych, planuje za unijne pieniądze zburzenie przystan-ków i budowę wąskich peronów. Tak stało się na linii od Rembertowa do Halinowa, gdzie pod hasłem dostosowania linii dla pociągów mogących poruszać się z szyb-kością 160 km/h wyburzono podobne przystanki. Teraz podróżnych straszą tam blaszane wiaty przystankowe. Obecne stacje nie są wpisane do rejestru zabytków i decyzje PLK mogą zostać wprowadzone w życie.

Barbara Jezierska - wojewódzka konserwator zabytków, która zna plany PKP PLK (koleje musiały poinformować konserwatora o zburzeniu przystanku w Świd-rze, który jako jedyny jest chroniony w planie miejscowym Otwocka), ma zamiar temu przeciwdziałać. Gdyby się to nie udało, zapowiada wpisanie stacji do rejestru zabytków. Czy możemy wyobrazić sobie stację bez skrzydlatego peronu?

Włodzimierz Zalewski