80 lat temu powstała kładka nad Chłodną. To jeden z symboli getta
26 stycznia 2022
26 stycznia 1942 roku niemieccy okupanci otworzyli drewnianą kładkę, na której tłoczyli się Żydzi przechodzący między dwiema częściami getta.
Drewniana kładka nad Chłodną była jedną z czterech podobnych konstrukcji, które Niemcy zbudowali w latach 1941-1942 na terenie zamkniętej dzielnicy żydowskiej. Pozostałe, zdecydowanie mniej znane, znajdowały się nad Żelazną oraz nieistniejącymi już ulicami na Nowym Mieście: Mławską i Przebiegiem.
Słynna kładka nad Chłodną
Budowa kładki była konieczna ze względu na ogromne znaczenie komunikacyjne Chłodnej, będącej jedną z głównych ulic prowadzących do zachodnich dzielnic. Pomost powstał na wysokości drugiego piętra pomiędzy kamienicami z numerami 23 i 26. Miał ułatwić Żydom przemieszczanie się pomiędzy południową i północną częścią getta, a Niemcom umożliwić płynny przejazd ruchliwą jezdnią.
Często fotografowana kładka stała się jednym z symboli Warszawy podzielonej przez Niemców na "aryjską" i "żydowską". Istniała zaledwie kilka miesięcy. Została rozebrana po zmniejszeniu obszaru getta w czasie wielkiej akcji likwidacyjnej i włączeniu jego części położonej na południe od Leszna do "aryjskiej" części miasta w sierpniu 1942 roku.
Kładka Pamięci przypomina o historii
Podczas rewitalizacji Chłodnej, w 2011 roku nad jezdnią obok skrzyżowania z Żelazną powstała Kładka Pamięci. Instalacja według projektu Tomasza Leca składa się z dwóch par dziesięciometrowych słupów ustawionych po obu stronach ulicy. Zostały one obłożone okładziną z brązu krzemowego, mającego przypominać drewniane belki. Pomiędzy słupami rozpięto cztery światłowody o długości 27 metrów, wyznaczające miejsce, w którym znajdował się podest i poręcze kładki.
W słupach ustawionych po północnej stronie Chłodnej zamontowano cztery stereoskopy, w których można obejrzeć zdjęcia 3D kładki oraz usłyszeć dźwięki przejeżdżających tramwajów, tupot ludzkich stóp na schodach kładki i śpiew żydowskiego kantora.
(dg)
