Wspomnienie o Oreście Pęgierskim

Trudne to zadanie napisać wspomnienie o osobie blisko zaprzyjaźnionej, współpracowniku i nauczy-cielu w dziele odtwarzania samorządu wawerskiego. Bo gdy w 1990 roku przystępowaliśmy do odbudo-wy naszej samorządności, zlikwidowanej przez ko-munistów kilkadziesiąt lat wcześniej, Pan Orest był jedynym z tych, kto oprócz wiedzy teoretycznej po-siadał wiedzę praktyczną, zdobytą podczas okupacji i podczas tych kilku lat powojennych, gdy samorząd jeszcze istniał.

Należy podkreślić, że Pan Orest był harcerzem w pełni oddanym przedwojennym ideałom i zasa-dom harcerstwa, stał się także organizatorem har-cerstwa we wczesnych latach powojennych.

Wiedza prawnicza, wielka prawość, skrupulatność i praktyka, to były Jego atuty, tak pomocne w odbudowie samorządu w Trzeciej Rzeczpospolitej. Różne by-ły wówczas koncepcje, różne również meandry polityczne. W tych pierwszych la-tach nowej rzeczywistości walczyć trzeba było nie tylko z ludźmi starego porządku, którzy chcieli zachowania swoich układów, ale również z ludźmi nowymi, którzy obejmując stanowiska, do których nie byli merytorycznie przygotowani, uważali, że uzyskali tę pozycję wraz z mądrością, która pozwala podejmować im dowolne de-cyzje.

Początki nie były łatwe, gdyż tuż po pierwszych wolnych wyborach samorządo-wych w maju 1990 roku, w których Pan Orest uzyskał mandat radnego, a następnie został sekretarzem gminy Praga Południe, okazało się, że nowi radni nie zgadzają się na realizację jednego z fundamentów samorządności: zasady pomocniczości. Zasada ta nakazywała podjęcie budowy samorządów osiedlowych i podjęcie dzieła budowy nowych wspólnot samorządowych, nie zaś ograniczenie się do przemiano-wania sztucznej jednostki administracyjnej Warszawy - Pragi Południe na wspólnotę samorządową. Pan Orest kierował dziełem odbudowy samorządów osiedlowych na terenie całego Wawra, a później współkierował powołanym Konwentem Przewodni-czących Rad Osiedli Pasma Nadwiślańskiego-Otwockiego, którego aktywność przy-czyniła się do przebudowy samorządu warszawskiego i powołania samodzielnej gminy Wawer, wraz z innymi gminami tzw. pierścienia Warszawy.

Był najwłaściwszym kandydatem na pierwszego burmistrza, został nim wyb-rany i świadomie podejmując się tego trudu wykonał dzieło organizacji od podstaw nowego urzędu gminy.

Niestety, szybko okazało się, że wśród nowych, przeważnie niedoświadczonych radnych, brak było wsparcia dla polityki kompetencji i uczciwości - został odwołany z funkcji burmistrza w przededniu poświęcenia nowego gmachu w Międzylesiu, który utworzył.

Pełnił nadal funkcję radnego, reprezentując interesy mieszkańców. Kierował pracami na rzecz budowy w Aninie gminnego basenu, która to inicjatywa została wówczas storpedowana, a budowa basenu dla Wawra doczekała się realizacji do-piero w 2010 roku, choć istniały realne możliwości wybudowania go 12 lat wcześ-niej.

W kolejnej kadencji, w latach 1998-2002 został sekretarzem gminy. Dzięki swej pracowitości i doświadczeniu odgrywał olbrzymią rolę w samorządzie, m.in. kierując opracowaniem Strategii Rozwoju Wawra.

Po likwidacji gminy i powołaniu dzielnicy Wawer, pomimo pogarszającego się stanu zdrowia, współpracował w wielu inicjatywach społecznych i kulturalnych. Słu-żył zawsze swą radą i wiedzą tym, którzy chętni byli korzystać z Jego doświadczeń.

Jego odejście tworzy wielką pustkę, a w naszej pamięci Pan Orest pozostaje jako człowiek kierujący się w życiu wyłącznie zasadami, ideałami i dobrem wspól-nym, nietolerującym niekompetencji, małości, egoizmu i prywaty.

Andrzej Krasnowolski