Uwaga! Zły motorniczy!

Piątek, godzina 16:43. Na przystanku Radiowa stoi tramwaj linii 13 o numerze bocznym 2092. W kie-runku tramwaju przejściem dla pieszych idzie troje małych dzieci. Podchodzą do pierwszego wejścia od kabiny motorniczego. Kiedy najstarsza z rodzeństwa, około 12-letnia dziewczynka wsiada do wagonu, mo-torniczy nagle zamyka drzwi, przytrzaskując dziecku plecak. Dziewczynka wyszarpuje się z uścisku. Na zewnątrz zostają dwaj młodsi bracia. Tramwaj stoi jeszcze kilka sekund z zamkniętymi drzwiami. Motor-niczy jest doskonale zorientowany w sytuacji. Kiedy dziewczynka prosi go, żeby otworzył drzwi, ten wzru-sza ramionami i po prostu odjeżdża. Chłopcy na przystanku wpadają w panikę. Dziewczynka krzyczy - Tam są moi bracia! Niech pan się zatrzyma! Zalewa się łzami. Ktoś ją uspokaja. Pasażerowie wstają z miejsc. Ktoś dobija się do kabiny. Zza szyby dobiegają tylko przekleństwa motor-niczego. Na następnym przystanku zdezorientowana dziewczynka wysiada, z nadzieją odszukania młodszych braci.

Mija zaledwie 10 minut. Ten sam tramwaj linii 13, o numerze bocznym 2092, na przystanku Magistracka zamyka drzwi przed nosem dwóm uczennicom w wieku około 14 lat. Dziewczynki muszą uważać, bo wagon zaczyna sunąć przed ich twa-rzami. Za plecami już jadą samochody. W tym miejscu nie ma wysepki, przystanek stoi po drugiej stronie ulicy.

Dwa razy w przeciągu zaledwie 10 minut motorniczy spowodował dwie niebez-pieczne sytuacje. A to o dwa razy za dużo. Czy to bezmyślność? Czy złośliwość? W tym wypadku udało się spisać numery, zrobić zdjęcie. Podobne sytuacje nie są nie-stety rzadkością.

Piotr Otrębski