Orła cień

Rzeczywiście, bieliki zimują ostatnio w tym rejonie. Niektórzy twierdzą, że nawet od kilkunastu lat. Bieliki widziano też na wysokości ulicy Dewajtis i na wysokości Żera-nia. Miłośników przyrody zaskakuje i oczywiście cieszy obecność tych ptaków w za-nieczyszczonym mieście. Bieliki patrolują okolice Wisły lub przebywają na drze-wach nad rzeką lub zimą na zamarzniętej tafli wody.

Jedzą to, co najłatwiej zdobyć. Dlatego często można je zobaczyć przy ście-kach, tam bowiem znajdują odpadki. Jedzą też chore lub padłe ryby i inne drobne zwierzęta. Wraz z bielikami pojawiają się także myszołowy, mewy i wrony, które żywią się resztkami.

mz

Bielik jest największym współcześnie gniazdującym gatunkiem ptaka drapieżnego w Polsce. Samice osiągają masę ciała 5 kg, niekiedy ponad 6 kg. Rozpiętość ich skrzydeł dochodzi do 250 cm. Samce są wyraźnie mniejsze (odpowiednio ok. 4 kg i 220 cm). Różnica ta jest najlepiej wi-doczna przy obserwacji dwóch osobników tworzących parę. Orły te wyraźnie różnią się od wszystkich innych krajowych gatunków. Cechą ptaków dorosłych jest śnieżnobiały, klinowaty ogon, nieopierzone żółte skoki (nogi), intensywnie żółty dziób oraz ogromne "deskowate" skrzyd-ła z wyraźnie widocznymi u szybujących ptaków lotkami. Można je więc łatwo rozpoznać nawet z dużej odległości. Ptaki młodociane są ciemno ubarwione. W miarę dorastania jaśnieją i ok. 5 roku życia są już podobne do rodziców. Bieliki są ptakami długowiecznymi. Mogą osiągnąć wiek ponad 30 lat, a w niewoli nawet 42 lata. Tworzą trwałe pary. Dawniej bielik był ptakiem bardzo rzadkim, obecnie możemy go spotkać prawie nad wszystkimi wodami.

źródło: www.wigry.win.pl/bielik