Jak popsuć elegancki, przedwojenny wzór? Przykład z Lazurowej

Słupy ogłoszeniowe były w przedwojennej Warszawie bardzo charakterystycznym, ozdobnym meblem ulicznym. Obok latarń, kiosków, ławek czy choćby włazów kanalizacyjnych stanowiły swoiste perełki tworzone przez stołecznych rzemieślników. Jeden z ostatnich przedwojennych słupów ogłoszeniowych w 1988 roku przewrócił się i zabrano go z ulicy. Po trzynastu latach zabytek został odnaleziony w magazynach Zarządu Dróg Miejskich, odnowiony i ustawiony w swojej pierwotnej lokalizacji - przy placu Unii Lubelskiej.

Od lat dziewięćdziesiątych wraca moda na to, co stare. Wracają więc kopie przedwojennych latarń, ulice znów brukowane są kostką brukową i wzdłuż nich ustawiane są żeliwne pachołki z syrenką. Wracają też słupy ogłoszeniowe - daleko im do przedwojennych wzorów, ale to wciąż stołeczna tradycja. Szkoda, że ten na rogu Lazurowej i Narwik to kompletna abstrakcja. Dookoła nieużytki, brak chodnika, a tu - bach! Słup ogłoszeniowy. To naturalnie po prostu reklama. Zachęca do zakupu mieszkań w nowej inwestycji przy pobliskiej ulicy Pełczyńskiego. Nie można go przegapić - kłuje w oczy rażącym pomarańczem.

Przemysław Burkiewicz