Relikt dzikiego kapitalizmu przechodzi lifting

Okolica Warszawskiej i Zegrzyńskiej to zdecydowanie słaba wizytówka miasta. Szerokie jezdnie obstawione ekranami akustycznymi, zabudowa głównie parterowa i niewyobrażalna liczba paskudnych, kolorowych reklam. Reklamy na patykach wbitych do ziemi, reklamy na płachtach, na szyldach... obowiązkowo każda w innej kolorystyce i innego formatu. A pośród tego całego chaosu od ponad 30 lat stoi sobie, brzydki jak zły sen, pawilon handlowy.

- Kiedyś był tu mięsny, a w nim ekspedientka z "narysowanymi" brwiami. Baliśmy się jako dzieci - wspominają okoliczni mieszkańcy. - Przez cały czas istnieje chyba tylko spożywczy, cała reszta sklepów się zmienia.

Sklepy się zmieniają, ale ogólny wizerunek pawilonu już nie. Wszystko wygląda jak plan filmowy do serialu o polskich biznesmenach z początku lat 90-tych. Większość tamtejszych punktów usługowych wcale nie powstała dawno, ale duch miejsca jest widocznie tak silny, że zabija wszelką inwencję w dziedzinie estetyki. Na razie trwa dość nietypowy remont, po którym pawilon dostanie nową elewację i będzie udawał, że nie jest blaszakiem. A potem wrócą reklamowe płachty i wszystko będzie po staremu.

Ciekawe, kiedy na Zegrzyńską zawita nowe stulecie?

DG