Już nigdy nie przyjmą księdza po kolędzie. "Upokorzył mnie przed rodziną"

Monika, wychowana na Podhalu, przez lata traktowała kolędę jako ważny moment w życiu rodziny. - Moja babcia i mama bardzo tego pilnowały. Byliśmy pierwszym domem na ulicy, ksiądz wracał do nas na obiad. Sprawdzał zeszyty do religii, rozdawał święte obrazki. Kojarzyło mi się to z czymś pozytywnym, nawet zanim rozumiałam sens tej tradycji - wspomina.

Gdy założyła własną rodzinę, chciała kontynuować ten zwyczaj. - Dopóki odwiedzał nas znany ksiądz, wszystko było idealnie. Znał nasze dzieci, udzielał im chrztu i komunii, uczył religii w szkole - podkreśla.

Nowa parafia, nowe doświadczenia

Sytuacja zmieniła się, gdy w mieście powstała nowa parafia. Dzieci Moniki dorosły i wyjechały - syn na studia, córka za granicę. Kobieta i jej mąż również wyemigrowali z powodów finansowych. - Byłam dumna z dzieci, nie sądziłam, że ktoś może się do czegokolwiek przyczepić - mówi.

Nowy proboszcz początkowo starał się zjednać wiernych, ale z czasem pojawiły się kontrowersje. - W mieście mówiono o jego agresywnych zachowaniach. Potrafił wyrzucić pannę młodą z kościoła za suknię z odkrytymi ramionami, upolityczniał msze, krytykował tych, którzy nie wpłacali składek na budowę kościoła - opowiada czytelniczka.

Wizyta, która zmieniła wszystko

Podczas ostatniej kolędy ksiądz od początku był nieprzyjazny. - Sprawdzał, kto mieszka w domu, dziwił się nieobecności córki, wypytywał o powody emigracji. Gdy wyjaśniłam sytuację, rozpoczął nieuzasadnione kazanie, twierdząc, że zawiodłam jako matka, bo pozwoliłam dzieciom wyjechać - wspomina Monika w rozmowie z Onetem.

Ksiądz sugerował, że powinna wrócić na Podhale i "ściągnąć dzieci do domu". - Poczułam się upokorzona przed rodziną. W końcu zapytałam: "Co ksiądz może wiedzieć o rodzinie, kiedy sam nie wychowuje dzieci?". Odpowiedział, że musi wychowywać całą parafię. Po tej wizycie postanowiłam, że już nigdy nie przyjmę księdza po kolędzie - mówi.

Kolęda jako "zło konieczne"

Weronika, dziś mieszkanka Lublina, również wywodzi się z katolickiej rodziny. - W dzieciństwie kolęda była dla mnie olbrzymim stresem. W domu traktowano to jako "zło konieczne". Z czasem rodzice po prostu przestali wpuszczać księdza - wspomina.

Dziś rzadko chodzi do kościoła. - Moja wiara przeszła w niewiarę. Uważam, że większość księży reprezentuje zamknięty, prowincjonalny katolicyzm i lekceważący stosunek do kobiet. Nie otwieram księdzu, bo nie mamy o czym rozmawiać. Myślę, że tylko ktoś, kto ma rodzinę, płaci podatki i codziennie robi zakupy, może dawać rady innym - podsumowuje.

"Są przygotowani do brania kopert"

Podobne zdanie ma 65-letnia seniorka z Warszawy. - Rozmowa z księdzem powinna wyglądać inaczej. Wiara to sprawa osobista, a wielu duchownych jest nieprzygotowanych do rozmowy, za to przygotowanych do brania kopert - komentuje.

"Jak na przesłuchaniu"

Iwona z Krakowa wspomina, że ślub kościelny wzięła pod presją rodziców. - Nie chcieliśmy powielać błędów, dlatego nie ochrzciliśmy dziecka. Rodzina nie akceptuje tej decyzji - przyznaje.

Ostatnią kolędę wspomina negatywnie. - Ksiądz szczegółowo wypytywał o nasze życie: pracę, mieszkanie, plany na dzieci. Czułam się jak na przesłuchaniu. Mąż próbował żartować, ale ksiądz naciskał, że "35 lat to ostatni dzwonek, by zostać matką" - relacjonuje.

- Może powinna powstać lista pytań, których księża nie powinni zadawać. Wtedy młodzi nie zamykaliby im drzwi przed nosem - dodaje.

Źródło: kobieta.onet.pl