Jak i gdzie odnaleźć Atlantydę Falenicką?
28 października 2013
"Atlantyda Falenicka" to nazwa projektu Klubu Kultury "Falenica", Falenickiego Towarzystwa Kulturalnego oraz Kinokawiarni "Stacja Falenica". O co w nim chodzi? O odnalezienie Falenicy, która już nie istnieje, a której śladów będą szukać uczestnicy projektu, by na ich podstawie stworzyć film dokumentalny.
Zapisać ślady historii
Reżyserem powstającego filmu jest Ireneusz Dobrowolski, mieszkaniec Falenicy, który studiował na Wydziale Wiedzy o Teatrze PWST w Warszawie (reżyser m.in. filmu "Sierpniowe niebo. 63 dni chwały" na temat Powstania Warszawskiego), wielokrotnie nagradzany w kraju i za granicą.
- Falenica jest zjawiskiem kulturowym. Kiedyś była to miejscowość letniskowa, w której toczyło się intensywne życie kulturalne. Po wielu ciekawych miejscach nie ma już śladu, ale mogły zachować się one na fotografii czy w opowieści. Chcemy zaktywizować młodzież, by odkryła dawne dzieje, zaczęła inaczej patrzeć na swoją okolicę, na najstarszych mieszkańców, którzy pamiętają wojnę i czasy przedwojenne - tłumaczy reżyser. - Chcemy, by uczestnicy poczuli ducha dawnej Falenicy. Wszystkie materialne ślady: wywiady, zdjęcia, albumy staną się właśnie tkanką filmu dokumentalnego.
Co kryje Falenica?
- Stare drewniane budynki, synagoga przy ul. Bambusowej czy elektrownia przy ul. Patriotów to przykłady śladów historii, które będziemy chcieli odświeżyć. Również ludność żydowska mieszkająca dawniej w Falenicy będzie przedmiotem naszego zainteresowania - mówi Ireneusz Dobrowolski.
A jakie są początki Falenicy? Legenda głosi, że nazwa pochodzi z czasów wielkiej powodzi, w czasie której dawna wieś w ogóle nie ucierpiała - "fale nic" jej nie zrobiły. Jest jeszcze inne tłumaczenie. Nazwa "Falenica" prawdopodobnie pochodzi od słowiańskiego imienia Fał, Falisław (Chwalisław) - przypuszczalnego założyciela osady. Przed I wojną światową Falenica była osadą drewnianych domów letniskowych, które były głównie własnością Żydów. W czasie I wojny osada została zniszczona, jednak tuż po zakończeniu walk nastąpił szybki jej rozwój. W latach dwudziestych kwitł tu przemysł: huta szkła kolorowego Józefa Nowotnego, cegielnia "Sylikat" Jana Szałasa oraz Tartak Najwera. Powstawały szkoły, kościoły i liczne sklepy. Zbudowano dwa kina: "Wir" i "Bałtyk". II wojna światowa położyła kres świetności Falenicy. W latach 1939-1942 było tu getto, przez które przeszło kilka tysięcy Żydów. Większość z nich została wywieziona 20 sierpnia 1942 r. do Treblinki. Po wschodniej stronie dworca PKP znajduje się pomnik ku ich pamięci.
Osoby zainteresowane udziałem w projekcie proszone są o przesłanie kandydatur w formie krótkiej autoprezentacji na adres wizimirska@wp.pl.
kz