Dobrze ukryte, zabytkowe źródełko w lesie

Wykonany z czerwonego piaskowca cokół datowany jest na 1835 rok i ma formę ściętego ostrosłupa, na szczycie którego stoi ozdobna waza. Stanowi on ujście źródła bijącego u podnóża kościoła Kamedułów, które niegdyś słynęło ze znakomitej wody. Żeliwna płyta, znajdująca się na froncie, ma ciekawy kształt rybopodobnej bestii, z pyska której leniwie płynie woda.

Co ciekawe na postumencie, poza datą powstania, znajdują się jeszcze dwie inskrypcje, brzmiące następująco: "Wysokość Wodozbioru Wisły 15 marca 1888" oraz "11 marca 1891 r.", z których można wnioskować, że cokół służył swego czasu również do pomiaru poziomu wód Wisły, która sto lat temu zapewne pustoszyła te brzegi, a swoim utajonym spokojem mami nas także i dzisiaj.

Do źródełka warto się pofatygować, jeśli nie przez wzgląd na możliwość obcowania ze śladami przeszłości, to chociażby dlatego, że jest to miejsce urocze, spokojne i odludne.

Jan Księżyk