Brak pomysłu na osiedlowe parkingi i garaże

Wyjaśnię od razu, dlaczego uważam, że w Polsce, a szczególnie w Warszawie, nie istnieje promocja komunikacji publicznej. Otóż promocja nie polega tylko na modernizacji taboru autobusowego ani nawet nie na obniżkach cen za bilety (w Warszawie bywa z tym zresztą różnie). Nie wystarczy też budować ścieżek rowerowych, by promować jazdę na dwóch kółkach. Nie wystarczy produkować towaru, nawet tanio, trzeba go jeszcze umieć sprzedać. Tymczasem klasa średnia, dominująca w wielkich miastach, nadal uważa korzystanie w mieście z prywatnego samochodu za istotny element prestiżu. Gdy mówię komuś, że do pracy dojeżdżam autobusem, ten ktoś patrzy na mnie, jakbym wyznał mu, że moim ulubionym gatunkiem muzyki są plemienne pieśni Czirokezów, albo podejrzewa, że spotkała mnie jakaś katastrofa finansowa, w wyniku której musiałem sprzedać samochód.

Tak uformowani obywatele kupują na potęgę samochody nowsze i starsze, po czym - nie mają ich gdzie parkować. To właśnie nazywam wpuszczeniem w maliny. W Warszawie liczba samochodów osobowych przypadających na jednego mieszkańca jest już dwa razy wyższa niż w Berlinie, tymczasem w dzielnicach mieszkalnych Berlina, podobnych do Bemowa, niemal nie widać samochodów parkujących na stałe wokół bloków.

W dziedzinie parkowania samochodów jesteśmy na etapie wczesnych lat dziewięćdziesiątych, czyli dzikiej, samoorganizującej się przedsiębiorczości. Jej symbolem był uliczny handel z łóżek polowych - i taką też estetykę mają do dziś nasze parkingi społeczne i osiedlowe. W dodatku jest ich zbyt mało. Ani władze miasta, ani dzielnicy nie mają żadnego pomysłu na rozwiązanie tego problemu. Zbiorczy garaż zbuduje czasem spółdzielnia mieszkaniowa, lecz dla wielu właścicieli samochodów ceny w nim są zaporowe.

Potrzebujemy tanich garaży na wynajem, tak samo zresztą jak i tanich mieszkań na wynajem. Z garażami powinno być jednak łatwiej. Władze mogłyby uruchomić program budowy garaży i parkingów podziemnych, finansowany dochodami z wykorzystania istniejących dziś placów parkingowych. Potrzeba do tego tylko kapitału obrotowego, który miastu może zapewnić partnerstwo publiczno-prywatne. Niestety, władze Warszawy niechętnie stosują ten mechanizm finansowania inwestycji komunalnych. Wolą wydawać żywą gotówkę z naszych podatków, tej jednak na takie projekty jest po prostu za mało.

Maciej Białecki
były wiceburmistrz Pragi Południe (2002-2004) i radny sejmiku mazowieckiego (2002-2006)