Wyjątkowy prezent

Komedia teatralna "Wyjątkowy prezent" to niezwykła podróż przez tajemnice przyjaźni, miłości i... nietrafionych prezentów. Eric kończy 50 lat, a jego żona Sabine postanowiła uczcić tę wyjątkową rocznicę kameralną kolacją w towarzystwie najlepszego przyjaciela i wspólnika - Gillesa. Jeden kłopotliwy prezent zamieni spokojny wieczór w pełny zwrotów akcji wir zdarzeń! Co podarować człowiekowi, który zdaje się mieć już wszystko i z którym łączy nas ponad trzydzieści lat przyjaźni? Nieśmiertelne skarpetki, krawat czy może coś bardziej wyszukanego? Decyzja nie jest łatwa, a jeden odważny i drogi prezent może zrujnować nie tylko urodzinową imprezę, ale także może wpłynąć na dalszą przyjaźń i relacje rodzinne.

W tym pełnym zwrotów akcji spektaklu jubileuszowy wieczór okaże się mniej spokojny, niż pierwotnie planowano. Przygotujcie się na wieczór pełen śmiechu, emocji i zaskakujących zwrotów akcji, bo "Wyjątkowy prezent" to więcej niż tylko teatralna opowieść - to prawdziwe doświadczenie na scenie, które zmusza do refleksji nad naturą relacji międzyludzkich.

Obsada:
Aleksandra Popławska
Marcin Bosak
Jan Wieczorkowski

Reżyseria: Tomasz Sapryk
Tłumaczenie: Witek Stefaniak
Kostiumy: Aneta Suskiewicz
Plakat: Tomasz Englert
Make-up: Katarzyna Rawska
Kierownik produkcji: Marta Gierzyńska

Czas trwania: 90 min. (bez przerwy)

Zacznę od tego, że wszystkie wymienione osoby to znani, doświadczeni i cenieni aktorzy, których długoletni warsztat i bezbłędne zrozumienie swoich postaci - wylewa się z każdej sceny. Marcin Bosak w roli głównej radzi sobie świetnie, jest przekonujący i bardzo zabawny, do tego niezwykle żywy. Jego rola zapadła mi w pamięci najdłużej, bo była najbardziej ludzka - pełna błędów, nieścisłości i wewnętrznego bólu. A przy tym najbardziej ludzka. Partnerujący mu Jan Wieczorkowski był za to dość enigmatyczny, stonowany, czyniąc swój charakter doskonałym odbiciem lustrzanym głównego bohatera. Aleksandra Popławska w roli żony wypada ciekawie, aczkolwiek jest jej dużo za mało - widać, że gra osobę emocjonalną, o rozbudowanym charakterze, ale nigdy nie jest dane jej prawdziwie rozkwitnąć... - Piotrek Gniewkowski, www.niekulturalny

Aleksandra Popławska, Marcin Bosak i Jan Wieczorkowski rozgrywają swoje partie i narastające jak w kalejdoskopie zmiany nastrojów bardzo inteligentnie, sprawnie wciągają publiczność w kolejne meandry zaskakującej od początku intrygi, której dość prosty punkt wyjścia, za sprawą niecodziennego prezentu urodzinowego, urasta do rangi lawinowo pojawiających się problemów związanych z całym ich dotychczasowym życiem (...) Czuje się, że aktorski tercet jest ze sobą dobrze zgrany i zestrojony, potrafi rozsmakowywać się w kolejnych uczuciowych zapętleniach wynikających z długoletniej przyjaźni, do tego ma świadomość, jak ważne w tego typu materii literackiej są tempo i rytm, jak mogą wpływać na przebieg i kształt samego dialogu, jego z jednej strony wartkość i gładkość, z drugiej wdzięk i elegancję. - Wiesław Kowalski, www.e-teatr