Bezrobocie ani drgnie

Bezrobocie stało się we współczesnej Polsce naczelną kwestią społeczną. Rozmiary i struktura tego zjawiska, postrzegane są przez ekonomistów i polityków jako skutek okresu transformacji systemowej i konsekwencja nieudolnych decyzji, podjętych na przełomie lat 1989/90. Źródeł bezrobocia w powiatach okalających Warszawę, można doszukiwać się w likwidacji zakładów pracy, upadku Państwo-wych Gospodarstw Rolnych oraz grupowych zwolnieniach pracowników. Wielu mieszkańców Legionowa i okolicznych gmin, konsekwencje przeprowadzonych w latach 90-tych zwolnień w Fabryce Samochodów Osobowych na Żeraniu, ponosi do dnia dzisiejszego.

Aktualnie bezrobocie w powiecie legionowskim należy do najwyższych spośród powiatów okołowarszawskich. Od co najmniej dwóch lat, stopa bezrobocia waha się między 20 a 24 proc. Średnia dla województwa mazowieckiego wynosi 14,4 proc. zaś dla kraju niespełna 18 proc. Teoretycznie rolą urzędów pracy jest zapewnienie sprawnego i efektywnego zarządzania rynkiem pracy oraz zagwarantowanie bezrobotnym pośrednictwa pracy, poradnictwa zawodowego i szkoleń. Tymczasem w praktyce, ogranicza się to na ogół do administrowania bazami danych osób zarejestrowanych i wyznaczaniem kolejnych terminów w celu złożenia podpisu. Nadal zbyt mało uwagi poświęca się szerokiemu upowszechnianiu ofert pracy, informacji o wolnych miejscach pracy i pomocy w skutecznym poszukiwaniu pracy. Mimo istnienia wielu krajowych programów takich jak: "Pożyczki dla pracodawców na utworzenie nowych miejsc pracy", "Prace interwencyjne", "Refundacja składek na ubezpieczenie społeczne", "Roboty publiczne", "Składki rentowe i wypadkowe za absolwentów", "Zwrot części wynagrodzenia za zatrudnionych absolwentów", "Zwrot kosztów zatrudnienia absolwentów", "Refundacja wynagrodzeń wypłacanych młodocianym pracownikom", "Szkolenia pracowników", "Pierwsza Praca" itp. oraz funkcjonowania Legionowskiego Inkubatora Przedsiębiorczości, założenie własnej działalności gospodarczej wydaje się zbyt ryzykowne. Próby przyciągania inwestorów zewnętrznych przez prezydenta Legionowa, najczęściej ze względu na uciążliwy charakter działalności i zbyt bliską lokalizację od zabudowy mieszkalnej, zwykle uwieńczone są społecznymi protestami.

Pod koniec września bieżącego roku w legionowskim Powiatowym Urzędzie Pracy było ponad 5.800 osób zarejestrowanych jako poszukujące pracy, z czego połowę stanowili mieszkańcy Legionowa. Sytuacja mieszkańców powiatu legio-nowskiego zarówno tych posiadających pracę jak i bezrobotnych, nie jest zbyt optymistyczna. Codziennie niemalże dwadzieścia pięć tysięcy osób, by dojechać do pracy w Warszawie, traci 2,5 godziny życia stojąc w korkach. Część z niemal sześciu tysięcy mieszkańców naszego powiatu każdego dnia zastanawia się jak utrzymać rodzinę za 521,90 zł. miesięcznie a pozostali bez prawa do zasiłku, zastanawiają się jak przeżyć!

W obliczu zatrważającej statystyki, skoordynowane przeciwdziałanie bezro-bociu powinno wreszcie stać się faktycznym priorytetem dla rządzącej powiatem i miastem koalicji Platformy Samorządowej - SLD-UP. Tym bardziej, że działania Powiatowego Urzędu Pracy, którego zadaniem jest realizacja polityki rządu w zakresie obsługi rynku pracy, są niewystarczające.

Agata Zaklika (PO)
radna Legionowa