Wywiad miesiąca

Emerytowana nauczycielka. Ukończyła Politechnikę Wrocławską, Wydział Elektroniki. Następnie zdobyła wykształcenie pedagogiczne. Ma 53 lata. Jest szczęś-liwą żoną i matką czworga dorosłych dzieci. Od 26 lat uczy matematyki. Przez ostatnie 9 lat dyrektor Szko-ły Podstawowej nr 204 i Gimnazjum 106. Od 25 lat mieszkanka Radości.

* * *

Co Panią skłoniło do zajęcia się działalnością samorządową?

- Jestem radną po raz pierwszy. Do pracy samorządowej zachęcili mnie człon-kowie Stowarzyszenia "Wawer 2002" (panowie Domański i Pięciorkowski oraz kole-żanki z pracy). Widząc moje społeczne widzenie świata, potrzebę zmian, doświad-czenie, które nabyłam pracując w szkole oraz energię, którą posiadam i mogę po-żytecznie wykorzystać dla "małej ojczyzny". Przez 25 lat miałam okazję poznać problemy mieszkańców i potrzeby dzielnicy.

Ze Stowarzyszenia Społecznego "Wawer 2002" do rady dostała się tylko Pani. Czy pozostali członkowie Stowarzyszenia wspierają Panią w jej działalności?

- Przykro, że tylko ja reprezentuję Stowarzyszenie "Wawer 2002". Wiem, że mogę na nich liczyć, a oni na mnie.

Czy wszyscy pozostali członkowie Stowarzyszenia także byli za zawarciem koalicji z Platformą Obywatelską?

- Wyborcze założenia programowe w niczym nie różniły nas. Chodzi o dobro mieszkańców dzielnicy.

Co uważa Pani za najważniejsze do zrobienia w najbliższym czasie?

- W naszej dzielnicy wszystko wydaje się bardzo pilne: wodociągi i kanalizacja, bezkolizyjny przejazd w Międzylesiu, rondo w Radości, wydłużenie ul. Panny Wod-nej do Wału Miedzeszyńskiego, budowa mieszkań komunalnych, poprawa bazy re-kreacyjno-sportowej i kulturalnej, informatyzacja szkół, każda utwardzona droga to krok do przodu, brakuje planów zagospodarowania terenów, projektów wodociągo-wych, kanalizacyjnych, drogowych.

Co Pani pragnie zrobić dla mieszkańców tej części Wawra, w której Pani mieszka?

- Jestem mieszkanką dzielnicy Wawer, dlatego chciałabym działać dla wszyst-kich mieszkańców. Bardzo niekorzystnie wypadamy na granicy Józefów - Wawer. Z kanalizacją, wodociągami, drogami, czystością. Chciałabym to zmienić, jesteśmy przecież mieszkańcami Warszawy.

Czy bycie jednoosobowym klubem nie utrudnia Pani działania?

- Nie czuję się jednoosobowym klubem. Jestem w koalicji. Jestem radną dziel-nicy. Zawsze byłam osobą, która lubiła działać, a nie gadać.

Jak układa się współpraca z pozostałymi koalicjantami?

- Współpraca układa się bardzo dobrze. Dotykam nowych zagadnień, które muszę dokładnie poznać. Wymaga to czasu. Liczę, że nie zawiodę oczekiwań moich wyborców.

W jakich komisjach się Pani udziela?

- Przewodniczę komisji oświaty i kultury. Pracuję w komisji sportu i promocji oraz komisji mieszkaniowej.

Czy to, iż jest Pani kobietą utrudnia, czy też ułatwia bycie radną?

- Nigdy moja płeć nie przeszkadzała mi w działaniu. Jestem kobietą wyzwoloną, bez kompleksów. Stoją za mną życzliwi mi mężczyźni.

Dziękuję za rozmowę.

Rozmawiał Andrzej Gzyło