Męskie zdrowie pod lupą: jak przełamać tabu i zadbać o profilaktykę?

Mężczyźni często wychowują się w przekonaniu, że "prawdziwy facet sobie radzi, nie chodzi po lekarzach i nie mówi o strachu". Takie normy kulturowe, jak samowystarczalność czy unikanie słabości, prowadzą do ignorowania pierwszych objawów chorób, takich jak rak prostaty czy jąder. Psychoonkolog Aleksandra Dryzner z Fundacji Alivia zwraca uwagę, że to nie brak wiedzy, ale właśnie te przekonania blokują mężczyzn przed rozmowami o swoim zdrowiu. Specjalistka tłumaczy, że obawy przed oceną, wstyd czy strach przed utratą męskości odgrywają kluczową rolę w unikaniu badań.

Urszula Zimoląg, koordynatorka ds. programów pomocowych w Fundacji Alivia, w rozmowie z Medonetem obala jeden z najczęstszych mitów dotyczących męskich nowotworów. Według niej wielu mężczyzn boi się, że badania i leczenie mogą wpłynąć na ich sprawność seksualną lub płodność. Tymczasem, jak podkreśla, współczesna medycyna oferuje metody leczenia, które minimalizują ryzyko trwałych powikłań. Na przykład usunięcie jednego jądra nie oznacza końca życia seksualnego, ponieważ drugie przejmuje jego funkcje. Wczesne wykrycie raka prostaty może zaś zwiększyć szanse na zachowanie potencji.

Ale jak rozmawiać z mężczyznami o zdrowiu, skoro temat ten budzi w nich tak silne emocje? Aleksandra Dryzner podkreśla, że kluczem do przełamania oporu jest empatia i język troski. Zamiast moralizowania, warto postawić na wsparcie i wspólne działanie. Ekspertka przygotowała pięć wskazówek, które mogą pomóc kobietom - żonom, matkom czy siostrom - w rozmowie z bliskimi mężczyznami o ich zdrowiu.

Nie wszyscy mężczyźni są jednakowo narażeni na ryzyko zachorowania na nowotwory prostaty czy jąder. Urszula Zimoląg wskazuje, że szczególną czujność powinni zachować ci, których styl życia, geny lub przebyte choroby mogą zwiększać zagrożenie. Profilaktyka jest w ich przypadku kluczowa, ponieważ może uratować zdrowie, a nawet życie.

Zamieniajmy moralizowanie na wsparcie. Nie mówmy: "Nie dbasz o siebie", tylko: "Chcę, żebyś był zdrowy, zależy mi na Tobie". Takie komunikaty otwierają, nie blokują;

Pomóżmy przełożyć partnerom słowa na działanie. Zaproponuj: "Zobaczmy razem, gdzie można się zapisać" albo "Znajdźmy dobrego lekarza";

Używajmy języka działania, nie emocji. Mężczyźni często lepiej reagują na konkret niż na wzruszenie. Zamiast: "Boję się o ciebie", można powiedzieć: "Zróbmy to, żeby mieć spokój", "żeby potwierdzić, że jesteś zdrowy";

Dajmy przestrzeń na dystans i żart. To często sposób na rozładowanie napięcia, nie obojętność. Nie uciekajmy wtedy z rozmowy - dajmy czas, wróćmy do tematu;

Umówmy się wspólnie na badania. Potraktujmy badania jako znak dojrzałości i odpowiedzialności. Możemy wspólnie z naszym mężem/partnerem/bliską nam osobą umówić się razem na badania - kobieta na USG piersi, a mężczyzna na USG jąder.

Zapoznaj się z historią pacjenta: "Dopadł mnie rak i to z tych »wstydliwych«. Jeden objaw ujawnił się we krwi, drugi w toalecie".

w których rodzinie wystąpił rak jądra, prostaty;

zakażeni wirusem HPV wysokiego ryzyka. Istnieje około 14 typów HPV wysokiego ryzyka, w tym HPV 16, 18, 31, 33, 35, 39, 45, 51, 52, 56, 58, 59, 66 i 68. Dwa z nich, HPV16 i HPV18, odpowiadają za większość nowotworów związanych z HPV. Ponad 60 proc. nowotworów prącia jest wywołanych przez HPV, szczególnie typem HPV 16;

którzy są aktywnymi palaczami: dotyczy to nie tylko raka płuc, ale również raka prostaty, prącia;

zakażeni wirusem HIV;

z otyłością;

po 50 roku życia - rak prostaty. ;

z innymi schorzeniami: niezstąpienie jądra do moszny (wnętrostwo), niedorozwój jądra, stulejka, zmiany pozapalne (np. po zapaleniu jąder w przebiegu wirusowego zapalenia ślinianek przyusznych), zespół feminizujących jąder, zespół Klinefeltera, leczenie łuszczycy światłem ultrafioletowym - te czynniki dotyczą raka jądra.

Źródło: www.medonet.pl