Łosiowe Błota: kraina zwierząt i... spałowanych drzew. Co to znaczy?
4 lutego 2022
Znajdujący się na zachodnim skraju Bemowa 31-hektarowy fragment lasu został w 1980 roku uznany za rezerwat przyrody. Jego najcenniejszym ekologicznie elementem jest torfowisko.
Łosiowe Błota znajdują się w Lesie Bemowskim, pomiędzy Radiową, Leskiego i drogą wojewódzką 898, na zachód od zajmowanego przez Wojsko Polskie fortu Babice i bocznicy kolejowej prowadzącej do huty na Młocinach. Na terenie rezerwatu przeważają tereny bagienne z domieszką 50-letniego lasu olszowego.
Łosiowe Błota przyciągają spacerowiczów
- Wiele obszarów rezerwatu jest podmokłych, trudno dostępnych, jednak dla łosia nie stanowi to problemu, wszak to jego naturalne środowisko - piszą Lasy Miejskie. - Dobrze się czuje tam, gdzie jest grząski i bagnisty teren, dzięki szerokim racicom nie zapada się. Patrząc na łosia raczej nie kojarzymy go ze zwierzęciem, które pokonywałoby np. rzeki, ale nic bardziej mylnego. Łosie nie tylko potrafią dobrze pływać, ale i nurkować. Duże zwierzę musi też dużo zjadać. To przede wszystkim roślinożerne zwierzęta, które zimą chętnie zrywają korę z drzew, taki proceder nazywany jest spałowaniem.
Leśnicy proponują, żeby spacerując po Lesie Bemowskim rozglądać się w poszukiwaniu łosia lub jego śladów: spałowania drzew, odcisków racic lub... odchodów. Choć zwierzęta te są bardzo duże, niełatwo dostrzec je między drzewami. Dlatego warto patrzeć w gęste zadrzewienia. Jak informują Lasy Miejskie, łosie można spotkać na terenie całego Lasu Bemowskiego.
Zbudowali specjalny pomost
Pod koniec 2017 roku Lasy Miejskie udostępniły spacerowiczom nowy pomost, prowadzący 57 metrów w głąb torfowiska na Łosiowych Błotach. Powstał on w miejscu starej, zniszczonej konstrukcji. Pomost jest w całości drewniany, nie ma żadnych betonowych czy metalowych elementów, które wydłużyłyby żywotność kładki, ale leśnicy nie chcieli stosować ich na terenie rezerwatu. Podporę stanowią impregnowane dębowe pale, które według szacunków powinny wytrzymać mniej więcej do roku 2037.
(dg)