Czy test na astygmatyzm można zrobić podczas standardowego badania wzroku?
Astygmatyzm to jedna z najczęściej występujących wad wzroku, która powoduje zniekształcone i niewyraźne widzenie zarówno z bliska, jak i z daleka. Aby go zdiagnozować, nie zawsze potrzebne jest oddzielne badanie - często można to zrobić podczas standardowej wizyty u okulisty. Sprawdź, na czym polega badanie na astygmatyzm, jakie są jego etapy i dlaczego warto regularnie kontrolować swój wzrok.
Na czym polega astygmatyzm?
Astygmatyzm wynika z nieprawidłowego kształtu rogówki lub soczewki oka. Zamiast być idealnie okrągła, rogówka osoby z astygmatyzmem ma bardziej eliptyczny kształt, co sprawia, że światło wpadające do oka nie skupia się w jednym punkcie na siatkówce. W efekcie obraz staje się zniekształcony i rozmyty.
Najczęstsze objawy astygmatyzmu to:
- Niewyraźne widzenie na każdą odległość
- Zmęczenie oczu, zwłaszcza podczas pracy przy komputerze lub czytania
- Bóle głowy, często po długim skupianiu wzroku
- Problemy z widzeniem w nocy
- Trudności z koncentracją wzroku na jednym punkcie
Jeśli zauważasz u siebie te objawy, warto udać się do okulisty, aby wykonać badanie na astygmatyzm i sprawdzić, czy ta wada wzroku jest przyczyną Twoich dolegliwości.
Jak wygląda badanie na astygmatyzm podczas standardowej wizyty u okulisty?
Standardowe badanie wzroku obejmuje szereg testów, które pozwalają zdiagnozować różne wady wzroku, w tym astygmatyzm. Najczęściej badanie na astygmatyzm jest jednym z elementów kompleksowej kontroli wzroku i obejmuje kilka kroków:
- Wywiad z pacjentem
Na początku wizyty okulista zadaje pytania dotyczące objawów, historii problemów ze wzrokiem oraz ewentualnych chorób oczu w rodzinie. To ważny etap, który pomaga specjaliście określić, czy astygmatyzm może być przyczyną zgłaszanych dolegliwości.
- Test ostrości wzroku
Podstawowym badaniem podczas wizyty jest test ostrości wzroku, który polega na odczytywaniu liter lub cyfr z tablicy okulistycznej (tzw. tablica Snellena). Pacjent zakrywa jedno oko i próbuje odczytać znaki z różnych odległości. Jeśli widzenie jest niewyraźne, okulista stosuje soczewki korekcyjne, aby sprawdzić, czy astygmatyzm może być przyczyną problemów z widzeniem.
- Test promienisty na astygmatyzm
Podczas standardowego badania wzroku często wykonywany jest test promienisty, który pozwala zdiagnozować astygmatyzm. Pacjent patrzy na specjalny obraz z promieniście rozchodzącymi się liniami. Jeśli niektóre linie wydają się bardziej rozmyte lub mniej wyraźne, może to świadczyć o astygmatyzmie.
- Keratometria i topografia rogówki
Aby dokładniej określić stopień i rodzaj astygmatyzmu, okulista może wykonać keratometrię lub topografię rogówki. Keratometria to badanie, które mierzy krzywiznę rogówki, a topografia rogówki tworzy jej trójwymiarową mapę. Oba badania są bezbolesne i pozwalają na precyzyjną ocenę kształtu rogówki.
- Refraktometria
Refraktometria to badanie, które mierzy, jak oko załamuje światło. Pacjent patrzy przez urządzenie, które automatycznie określa moc korekcyjną soczewek potrzebnych do skorygowania wady wzroku. Dzięki temu można precyzyjnie określić, czy pacjent ma astygmatyzm oraz jaki jest jego stopień.
Czy zawsze potrzebne jest specjalne badanie na astygmatyzm?
W wielu przypadkach standardowe badanie wzroku pozwala na wykrycie astygmatyzmu bez konieczności wykonywania dodatkowych testów. Jednak w sytuacjach, gdy wynik badania jest niejednoznaczny lub pacjent planuje nosić soczewki kontaktowe toryczne, może być konieczne przeprowadzenie bardziej zaawansowanych testów, takich jak topografia rogówki czy badanie przy użyciu lampy szczelinowej.
Okulista może również zalecić dodatkowe badania, jeśli astygmatyzm ma charakter nieregularny, na przykład w przypadku stożka rogówki. W takiej sytuacji precyzyjne pomiary są niezbędne do dobrania odpowiedniej metody korekcji wzroku.
Dlaczego warto regularnie badać wzrok?
Regularne badania wzroku, w tym badanie na astygmatyzm, pozwalają na wczesne wykrycie wad wzroku i ich skuteczną korekcję. Nawet jeśli nie odczuwasz wyraźnych objawów, warto raz na rok odwiedzać okulistę, zwłaszcza po 40. roku życia, kiedy zwiększa się ryzyko pojawienia się chorób oczu, takich jak zaćma czy jaskra.
Odpowiednio wcześnie zdiagnozowany astygmatyzm można skorygować za pomocą okularów z soczewkami cylindrycznymi lub soczewek kontaktowych torycznych.
