Szał bitewny

Ivar i Ubbe wspięli się na mury. Bezkostny aż zagwizdał z zadowolenia, kiedy objął wzrokiem walczących. Na fortyfikacjach pozostała zaledwie garstka obrońców.

Jeden z łuczników naciągnął strzałę i wycelował w Ivara. Żołnierz nie zdołał jednak wypuścić śmiercionośnego pocisku, gdyż Bezkostny włożył miecz po skórzanej pochwy na plecach, a wolną ręką chwycił nóż i cisnął nim prosto w gardło obrońcy. Ten nie zdążył nawet krzyknąć. Momentalnie zadławił się krwią i upadł na ziemię. Wymachiwał przy tym rękoma, jakby jeszcze chciał złapać nimi powietrze i utrzymać się przy życiu.

Ivar dobył z powrotem miecza Ademara i ruszył z nim przed siebie. Odbił ostrzem cięcie zbliżającego się żołnierza, by maczugą trzymaną w drugiej uderzyć z góry. Miecz przeciwnika wpadł w wibracje i żołnierz nie zdołał go utrzymać. Skierował rękę za pas, chcąc szybko dobyć noża, lecz zdążył jedynie złapać za rękojeść. Wtedy poczuł, jak miecz Bezkostnego wbija się w jego klatkę piersiową i wychodzi na zewnątrz.

Ubbe walczył kilka kroków od brata. Po rozcięciu brzucha toporem jednemu z żołnierzy, zrzucił go kopniakiem z murów. Kolejny atak prawie zaskoczył Dana, gdyż został zaatakowany od tyłu. Wojownik uderzył go tarczą w plecy, chcąc pozbawić równowagi i prawie mu się to udało. Ubbe zachwiał się i potknął o jedno z ciał. W ostatniej chwili jednak postawił mocno nogę na ziemi i zacisnął dłoń na rękojeści topora, chcąc od razu zniszczyć przeciwnika, który śmiał go popchnąć. Kiedy odwrócił się w jego kierunku, ujrzał jak żołnierz zamierza się na niego mieczem. Ubbe wiedział, że nie zdąży unieść topora, by zablokować cios. Schylił się więc i kiedy jego rywal zaczął opuszczać miecz, by zadać morderczy cios, rzucił się na ziemię obok niego. Obrócił się wokół własnej osi, wstał szybko i uderzył go łokciem w nos. Wtedy zrobił krok do tyłu i zamaszystym cięciem od dołu rozorał brzuch zamroczonego przeciwnika.

,,Szał bitewny" - fragment