REKLAMA

Sprostowanie

tytuł oryg.: Disclaimer
autor: Renee Knight
przekład: Paweł Korombel
wydawnictwo: Sonia Draga
wydanie: 3, Katowice
data: 9 października 2024
forma: książka, okładka miękka
wymiary: 123 × 195 mm
liczba stron: 304
ISBN: 978-83-8230830-3

Inne formy i wydania

książka, okładka miękka, 3  2024.10.09

SERIALOWA EKRANIZACJA DOSTĘPNA NA APPLE TV+ OD 11.10.2024!

Wyjątkowo dobra psychologiczna powieść suspensu.

Dokładnie taki powinien być doskonały thriller!

LEE CHILD

Catherine Ravenscroft prowadzi wygodne, dostatnie życie. Oboje z mężem odnoszą zawodowe sukcesy - on w branży prawniczej, ona w telewizji. Pewnego dnia na stoliku nocnym Catherine znajduje książkę. Przygląda się jej z zaciekawieniem i nie potrafi sobie przypomnieć, jak znalazła się w domu. Postanawia zacząć ją czytać i... przeżywa wstrząs. Odkrywa bowiem, że główna bohaterka powieści przypomina ją samą, a kluczowy wątek fabuły toczy się wokół pewnego wakacyjnego zdarzenia sprzed lat... Kobieta wpada w panikę, gdyż to oznacza, że ktoś zna jej sekret, którego tak pilnie strzegła. Nie śpi po nocach, przestaje normalnie funkcjonować i popada w depresję. Czeka na kolejny ruch tajemniczego prześladowcy, którego celem jest sprawić, by cierpiała...

Niezwykle skonstruowana i pełna zwrotów akcji opowieść. Niesamowicie wciągająca.

"New York Times"

Autorka świetnie steruje uczuciami czytelnika, konstruuje rozmaite narracje i mistrzowsko je ze sobą przeplata, tworząc wciągającą powieść porównywalną do "Zaginionej dziewczyny" i "Dziewczyny z pociągu".

"London Sunday Times"

Wysublimowana fabuła i udana kreacja postaci utrzymują opowieść w ciągłym ruchu. Klimatyczna, pełna zwrotów akcji i wciągająca - jednym słowem uzależniający thriller psychologiczny.

Kirkus Reviews

Fragment

Mam jej numer telefonu, mam jej adres i widziałem ją na żywo. Nie jest już tylko elementem na ekranie mojego laptopa. Regularnie nawiedzam stację metra, na której się przesiada, jadąc do pracy. Stoję za nią dokładnie w tej chwili. Dzieli nas paru ludzi, ale jest ode mnie wyższa i widzę ją w prześwitach między ich ramionami i karkami. Gdybym wyciągnął rękę, mógłbym jej dotknąć. Odgarnia włosy, które wsunęły się jej za kołnierz, a potem ruchem ramienia unosi opadającą torebkę. Ma pomalowane paznokcie. To mi się nie podoba. Na ich widok zbiera mi się na płacz. To oznaka, że się nie przejęła. Że dalej żyje, jakby nigdy nic. Nie potrafię się z tym pogodzić. Ulga zapomnienia nie może być jej dana. Nie powinna być w stanie pomalować sobie paznokci, ułożyć włosów, dać rady o siebie dbać. Świetnie się trzyma, chociaż doskonale wie, czego się dopuściła. Chcę zobaczyć jej obgryzione do żywego mięsa paznokcie. Chcę dostrzec znak, że coś czuje.

Na sąsiedniej półce

Szukasz książki, audiobooka? Skorzystaj z wyszukiwarki
;

REKLAMA

REKLAMA

Najnowsze informacje na Tu Stolica

REKLAMA

REKLAMA

REKLAMA

REKLAMA

REKLAMA

REKLAMA

Top hotele na Lato 2024
Top hotele na Lato 2024

Kup bilet

Znajdź swoje wakacje

Powyższe treści pochodzą z serwisu Wakacje.pl.

Polecamy w naszym pasażu

REKLAMA

REKLAMA

Wyjazdy sportowe
Wyjazdy sportowe