Pettson i Findus. Polowanie na lisa

Sven Nordqvist

Polowanie na lisa

Staruszek Pettson i jego kot Findus mieszkali w małym gospodarstwie pośrodku wsi. W kurniku mieli kilka kur, w drewutni zapas drewna, a w szopie na narzędzia znajdowało się wszystko, co potrzebne. Nieczęsto ktoś ich odwiedzał i Pettson uważał, że tak jest dobrze.

Pewnego dnia przyszedł sąsiad Gustavsson z psem na smyczy i strzelbą na ramieniu. Wyglądał naprawdę groźnie.

- Cześć, Pettson - powiedział. - Czy ciebie też odwiedził lis?

- Nie, nie było tu żadnego lisa. Przynajmniej ja go nie zauważyłem - odparł Pettson.

- Pewnie byś zauważył, gdyby przyszedł - wymamrotał Gustavsson.- Kradnie kury. Był u mnie w nocy i jedną zabrał. Ale więcej tego nie zrobi. Jeżeli jeszcze raz go zobaczę, to go zastrzelę. Ty też powinieneś naszykować strzelbę, Pettson. Może przyjść tutaj w nocy, jak już odkryje, że zamknąłem swoje kury.

I Gustavsson poszedł sobie.

- Ach tak, więc sądzisz, że lis przyjdzie dziś w nocy - rzekł Pettson sam do siebie i popatrzył za Gustavssonem - Wobec tego dobrze będzie, jak od razu zamkniemy kury, no nie, Findus?

Od przyjścia Gustavssona z psem kot siedział na kapeluszu Pettsona.

- Uważam, powinieneś raczej zamknąć Gustavssona - powiedział, świdrując odchodzących wzrokiem. -Nie mam za grosz zaufania do staruszków ze strzelbami.

Pettson zaśmiał się.

- Ale czy nie sądzisz, że będzie dobrze, jeśli to on zastrzeli lisa? - spytał. - W przeciwnym razie ten przyjdzie i zje kury.

- Do lisów nie należy strzelać. Trzeba je wystawiać do wiatru. Ja zawsze tak robię - powiedział Findus.

- Tak, mogę to sobie wyobrazić - zachichotał Pettson. - Zgadzam się z tobą, Findus. Szkoda zabijać lisa. Lepiej wymyślić jakiś sposób, żeby się wystraszył, tak żeby raz na zawsze przeszła mu ochota na kury.

I Pettson zaczął rozmyślać, głowić się i zastanawiać. Czasem wydawał jakieś dźwięki, kiedy wpadł na dobry pomysł lub kiedy wpadł na to, że nie było takie dobre to, na co właśnie wpadł. W końcu wciągnął powietrze i mruknął,

potem wydobył z siebie przestraszone ,,Hę?", później cicho zarechotał i spytał:

- Czy mamy w domu pieprz?

- Chyba zawsze jest z parę kilo - odparł Findus.

- Wobec tego zmajstrujemy kurę - powiedział Pettson. - Najlepiej chodź ze mną do stolarni, to nie zje cię lis, kiedy tu przyjdzie.

- Cii, niech się tylko odważy - odrzekł Findus, ale jednak poszedł.