Koniec bitwy o Warszawę?

	Autor jest wiceprzewodniczą-cym rady dzielnicy Targówek.

Namolne wzbudzanie poczucia winy, w jakim specja-lizuje się partia braci Kaczyńskich, tym razem nie poskutkowało. Prezydent Warszawy nie dała się zastraszyć i nie zrezygnowała ze swej funkcji. Oka-zuje się, że posłuszni PiS-owi samorządowcy, którzy dobrowolnie złożyli swe mandaty, mają dziś czego żałować. Przerażająca jest jednak zaciekłość i de-terminacja, z jaką niektórzy politycy chcą się pozbyć Hanny Gronkiewicz-Waltz. Cóż tak ważnego, cenne-go, a może mrocznego kryje się w "komnatach" i do-kumentach warszawskiego ratusza? Co może być aż tak istotne, że rok temu doprowadziło braci Kaczyń-skich do podjęcia decyzji o przesunięciu popularnego w sondażach Kazimierza Marcinkiewicza z pozycji premiera na warszawski fotel prezydencki? To są pytania, na które chce zapewne odpowiedzieć sama prezydent Warszawy, bowiem zapowiedziała już kontrolę w ratuszu i z determi-nacją zaczyna wskazywać nieprawidłowości, jakich mieliby się dopuścić jej "prawi i sprawiedliwi" poprzednicy.

Może też wreszcie dowiemy się, dlaczego w ciągu ostatnich czterech lat nie rozpoczęto budowy drugiej linii metra, dlaczego nie powstał żaden nowy most, tak potrzebny szczególnie północnej części stolicy, a także dlaczego Warszawa nie ma nawet oczyszczalni ścieków odpowiadającej europejskim standardom. Przydałoby się opracowanie szczegółowego wykazu zaniedbań dotyczących wykorzystania do-finansowania ze środków Unii Europejskiej. W tej specyficznej sytuacji jednak nie spodziewam się, że ostatnie rozstrzygnięcie Trybunału Konstytucyjnego automa-tycznie zakończy bitwę o Warszawę. Przecież wciąż aktualna jest skandaliczna decyzja wojewody mazowieckiego Jacka Sasina o wygaszeniu mandatu prezydent Warszawy. De facto tak mu się śpieszyło, że nie mógł poczekać tygodnia do wer-dyktu Trybunału Konstytucyjnego. Mimo swej ewidentnej kompromitacji, pan wojewoda jakoś nie cofnął jeszcze tej decyzji. Na co czeka? Na cud? Może naiwnie liczy na to, że sąd administracyjny stwierdzi coś innego niż Trybunał, a może po prostu pragnie jedynie podtrzymywać stan niepewności i chaosu. Czyżby nie dostrzegał tego, że brnięcie w tę sprawę może skompromitować jego urząd w oczach obywateli?

Z przerażeniem przyglądam się temu, jak politycy PiS wypowiadają się teraz krytycznie pod adresem Trybunału Konstytucyjnego sugerując, że należałoby coś z nim zrobić. Wolą atakować fundamenty polskiego porządku prawnego, niż pogodzić się z utratą stolicy. Może byli włodarze aż tak mocno kochają to miasto, że zaśle-pieni miłością "zetrą" wszystko, co stanie im na drodze? W takim razie poleciłbym im do zanucenia kawałek ze "Snu o Warszawie" Czesława Niemena:

Mam tak samo jak Ty
Miasto moje a w nim
Najpiękniejszy mój świat
Najpiękniejsze dni
Zostawiłem tam kolorowe sny...

Sebastian Kozłowski