Dziady na Marywilskiej

Póki co nie zapowiada się, żeby było "dziadowsko". Mają być hale targowe, a w przyszłości kino, punkty gastronomiczne, apteka, banki - Kupiec Warszawski budu-jący swój obiekt na Marywilskiej zapewnia, że chce uniknąć obskurnych baraków, a stworzyć prężne centrum handlowo-usługowe. I dobrze, bo dzielnicy takiego miejsca brakuje.

No, dobrze, ale skąd te "dziady"? Z Mickiewicza. Kiedy w jednym z poprzednich wydań "Echa" zobaczyłem reklamę Kupca z wizualizacją centrum, gdzie na elewacji wdzięczył się napis "Marywilska 44" skojarzenie z wieszczem nasunęło się samo. Ba! W przypadku kupców, którzy na Białołękę trafili ze Stadionu X-lecia, jeden z najbardziej znanych fragmentow dramatu pasuje jak ulał. Zresztą, sami po-patrzmy. Po parafrazie Wieszcza Spoczywającego na Wawelu, wychodzi coś takie-go:

... z matki obcej, krew jego dawne bohatery
a imię jego Marywilska czterdzieści i cztery...

Metodą przeciętnego gimnazjalisty popatrzmy, "co poeta miał na myśli". Co do imienia - wszystko jasne, nie ma się nad czym rozwodzić - nie tak jak u Mickie-wicza, gdzie najtęższe literaturoznawcze umysły świata męczą się nad symboliką "czterdziestu i czterech". Choć akurat Andrzej Mleczko w jednym ze swoich ry-sunków zagadkę rozwiązał. Ale jak ma się do centrum pierwszy wers? Po prostu: to geneza powstania hal.

"Z matki obcej" - wiadomo, stadion urodził niejedną (mniejszą lub większą) fortunkę, jednak dla Białołęki tamten bazar był stosunkowo obcy. Dojazd nie taki, towary różne, daleko... Mamy więc załatwioną i matkę, i obcą. A "dawne bohate-ry"? Też proste: hale na Marywilskiej budują stadionowi weterani i to oni nakręcają cały ten biznes, tak jak krew transportuje składniki odżywcze w organizmie.

A teraz, jeśli ktoś będzie chciał wykorzystać twórcze przekształcenie jako slo-gan reklamowy, to ja sobie zastrzegam prawo do tantiemów. Może być stała zniżka na towary oferowane w halach na Marywilskiej. Powiedzmy - 40%. I cztery...

Piotr Gustaw Konrad Marywilski