100 lat!

Jubilatka otrzymała życzenia od premiera Kazimierza Marcinkiewicza, który m.in. napisał, że tak długie życie jest skarbnicą doświadczeń dla kilku pokoleń Polaków. Zacytował Jana Pawła II, który z kolei w "Liście do ludzi w podeszłym wieku" pisał: "Cechą cywilizacji prawdziwie ludzkiej jest szacunek i miłość do ludzi starych, dzięki którym mogą oni czuć się częścią społeczeństwa".

List gratulacyjny wystosował również burmistrz Żoliborza Wojciech Dąbrowski życząc Jubilatce dużo zdrowia, radości i uśmiechu na kolejne lata, ponieważ pani Julianna większą część swego życia związała z tą piękną dzielnicą, która do dziś nie jest Jej obojętna.

Obecnie p. Julianna zamieszkuje w zakładzie opiekuńczo-leczniczym w pobliżu miejsca zamieszkania jedynego syna i wnuka na terenie Białołęki i burmistrz tejże dzielnicy, Jerzy Smoczyński oraz Paweł Stańczyk - przewodniczący rady dzielnicy zjawili się osobiście z koszem kwiatów i koszem słodyczy na oficjalną uroczystość urodzin.

Toast na cześć Jubilatki wśród najbliższej rodziny, znajomych i personelu zakładu wzniesiono lampką szampana. Nie zabrakło również urodzinowego tortu w kształcie otwartej księgi z podobizną p. Julianny z lat 20-tych i mottem: "Wiem z siebie, że kto w górze pragnie stanąć czysto, musi długo wędrować drogą płomienistą". Taka też była droga jubilatki. W czasie wojny i okupacji straciła w Warszawie dwa mieszkania, tułała się po Polsce nim ponownie osiadła na Żoliborzu. W 1945 r. pochowała maleńką córeczkę, w latach 90-tych męża, a w maju 2005 r. zmarł nagle najukochańszy starszy syn.

Mimo sędziwego wieku i ułomności (p. Julianna po nieszczęśliwym wypadku żyje od półtora roku z endoprotezą) Jubilatka jest pełna optymizmu i ma młode wnętrze. Życzymy pani Juliannie zdrowia, spokoju, radości i życzliwości otoczenia płynącej z ludzkich serc.

jk