Problem pijących - znieczulica społeczeństwa i instytucji?

Po śmierci syna pani Aneta przeszła załamanie nerwowe. Wtedy zaczęła sięgać po alkohol, który pozwalał jej zapomnieć o tragedii. Początkowo udawało się jej godzić pracę z wieczornym topieniem smutku w alkoholu. Po jakimś czasie okazało się, że dłużej nie da się tak żyć. Straciła pracę i wtedy dopiero zaczął się prawdziwy dramat. Mąż towarzyszył jej w tym okresie - głównie w piciu. Dorywczo pracował, więc mieli za co kupować alkohol. Później się okazało, że nie ma na prąd, gaz i inne niezbędne do życia rzeczy.

Po dwóch latach ocknęła się. Po rozmowie z sąsiadką postanowiła zmienić swoje życie. Umyła się u znajomych, uprała ubrania - w domu nie było to możliwe, ponieważ przez niezapłacone rachunki woda była dawno odcięta. Razem z sąsiadką wybrały się do punktu informacyjno-konsultacyjnego przy urzędzie dzielnicy. Pani Aneta szła z głęboką wiarą, że tam otrzyma pomoc i uda się jej powrócić do normalnego życia. Mocno się pomyliła.

Zbył jej problemy

- Psycholog, do którego poszłyśmy, zachowywał się tak, jakby bardzo się śpieszył. Niby wysłuchał opowieści Anety, ale w pośpiechu dał jej jakieś adresy i zakończył rozmowę - opowiada sąsiadka.

Kobieta wróciła do domu, czując się jeszcze gorzej niż przed spotkaniem. Rozżalona sięgnęła po kieliszek. Do dziś nie podjęła kolejnej walki o normalne życie, choć minęły niemal dwa lata od wizyty u psychologa.

- I po co mam tam pójść znowu? Żeby kolejny raz poczuć się upokorzona? - pyta.

Historia pani Anety pokazuje niedoskonałości w dzielnicowym systemie pomocy osobom uzależnionym. W Wawrze działa punkt pomocy uzależnionym, jednak ogranicza się on do wstępnej diagnozy i oceny sytuacji rodzinnej. Dalej ludzie są odsyłani do specjalistycznych placówek np. poradni rodzinnej czy poradni uzależnień. Odsyłani i pozostawieni samym sobie.

160 uzależnionych do leczenia

W 2011 roku w punkcie udzielono niemal 2 tys. porad ponad 1500 osobom. Były to porady psychologiczne, prawne i motywujące do leczenia. Do specjalistycznych placówek skierowano tylko 160 uzależnionych.

Większość zgłaszających się osób to kobiety.

Jak zachwalają urzędnicy, wawerczycy mogą skorzystać z pomocy psychologa, prawnika, instruktora terapii uzależnień, pielęgniarki. Wszyscy mają ukończone specjalistyczne kursy z zakresu uzależnień. Punkt współpracuje z fundacjami: Mederi, Dzieci Niczyje oraz z Centrum Praw Kobiet.

Osoby uzależnione i ich rodziny mogą zgłosić się po poradę na ul. Włókienniczą 54. Telefon do punktu: 22 443-70-78. Dlaczego tak profesjonalnie zorganizowany punkt nie był w stanie pomóc pani Anecie?

Poradnia uzależnień działa w nowym pawilonie przychodni zdrowia przy ul. Strusia. - Problem uzależnień był i jest duży, dlatego rozbudowując przychodnię od początku zakładano jej utworzenie, aby mieszkańcy nie musieli szukać specjalistów w innych dzielnicach. I to jest pomoc, jakiej udziela dzielnica uzależnionym. Funkcjonuje również w dzielnicy specjalistyczna poradnia rodzinna przy ul. Włókienniczej 54 w Falenicy, a także poradnia psychologiczno-pedagogiczna przy ul. Żegańskiej 1 - co w sumie tworzy pewien kompleks pomocowy. Natomiast PIK jest tylko punktem pierwszego kontaktu, bez możliwości świadczenia pomocy o charakterze medycznym. To już należy do specjalistów - wyjaśnia Andrzej Murat.

Anna Sadowska