Niby wnuczek, a złodziej

Zasada jest prosta: najczęściej do starszych osób dzwoni ktoś, kto przedstawia się jako wnuczek i prosi o pożyczkę. Wiadomo, że babcie i dziadkowie stwo-rzeni są po to, żeby wnuków rozpieszczać - tym łat-wiej więc naciągnąć ich na wysupłanie oszczędności. Zwłaszcza, kiedy - jak mówi "wnusio" - jest w pilnej potrzebie. Od słowa do słowa babcia daje się namó-wić na wydanie grubszej gotówki, jednak po odbiór nie zgłasza się sam zainteresowany - przysyła kole-gę. Dalszy ciąg można przewidzieć - prawdziwy wnuk o niczym nie wie, a oszuści wzbogacają się o pliki banknotów.

Metoda jest na tyle skuteczna, że stołeczna policja postanowiła rozpocząć prog-ram zapobiegawczy - informują, gdzie tylko się da, aby nie ufać telefonicznym wnusiom i przestrzegać kilku zasad.

Jeśli osoba w rozmowie telefonicznej podaje się za członka naszej rodziny i prosi o pomoc (najczęściej jest to prośba o pożyczenie pieniędzy), sprawdźmy, czy jest to prawdziwy krewny. Oddzwońmy do niego lub skontaktujmy się z innymi członkami rodziny, którzy mogą potwierdzić, że jest to ta osoba, za którą się poda-je oraz czy rzeczywiście potrzebuje takiej pomocy, o jaką prosi. Pamiętajmy, aby zawsze o swoich podejrzeniach powiadomić policję. Rozmawiajmy z członkami rodziny o tego rodzaju oszustwach. Ostrzegajmy i mówmy, co należy robić w takich sytuacjach. Dzięki temu nie będziemy narażeni na utratę pieniędzy, a oszustów bę-dzie też mniej.

TW Fulik
na podstawie informacji policji