Mężczyźni się ich wstydzą, kobiety tracą zdrowie. Zapomniane choroby wracają do Europy. "Łatwo je przegapić"

Liczne raporty, takie jak ten opublikowany przez Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego Państwowego Instytutu Badawczego, wskazują na rosnącą liczbę infekcji spowodowanych chorobami wenerycznymi w Polsce. Problem ten jest jednak częścią szerokiego zjawiska dotykającego także inne kraje w Unii Europejskiej, gdzie szczególnie wzrasta liczba zachorowań na rzeżączkę. Według Europejskiego Centrum Zapobiegania i Kontroli Chorób rocznie w krajach członkowskich zgłaszanych jest aż 100 tys. przypadków tej choroby.

Wielka Brytania wprowadza pionierski program szczepień

W obliczu narastającego wyzwania Wielka Brytania postanowiła zastosować innowacyjne podejście. Od sierpnia 2025 r. kraj uruchomił pilotażowy program szczepień przeciwko rzeżączce, wykorzystując szczepionkę na meningokoki typu B. Chociaż szczepionka ta nie została stworzona z myślą o rzeżączce, badania wykazały, że pomaga ona zmniejszyć ryzyko zakażenia o 30-40 proc.

Dr Bożena Bierzniewska, dermatolog-wenerolog, skomentowała sytuację na łamach naTemat.pl, zwracając uwagę na powiązania między chorobami przenoszonymi drogą płciową. Jej zdaniem, w wielu przypadkach występowanie rzeżączki może sygnalizować konieczność szerszej diagnostyki pod kątem innych infekcji, takich jak kiła, HIV czy wirusowe zapalenie wątroby typu C.

Objawy i różnice w przebiegu choroby u kobiet i mężczyzn

Rzeżączkę, wywoływaną przez bakterie, zalicza się do chorób przenoszonych drogą płciową. Zarażenie może dotyczyć różnych obszarów ciała, takich jak cewka moczowa, gardło, narządy płciowe czy oczy, a choroba przenosi się głównie w wyniku kontaktów seksualnych. Niemniej możliwe są przypadki zakażenia noworodków podczas porodu.

Eksperci zauważają różnice w objawach choroby u mężczyzn i kobiet. U panów pierwsze symptomy, m.in. ból przy oddawaniu moczu czy wyciek z cewki moczowej, mogą pojawić się już po 3-4 dniach od zakażenia. U kobiet natomiast objawy bywają mniej wyraźne lub mogą w ogóle nie wystąpić, co grozi powikłaniami, w tym niepłodnością.

Leczenie w atmosferze anonimowości

W kontekście leczenia rzeżączki pojawia się wiele wyzwań. Jednym z nich pozostaje kwestia pełnej i odpowiedzialnej terapii, którą muszą przejść obie osoby w związku. "Często mężczyźni, ze względu na wstyd lub chęć ukrycia zdrady, nie informują partnerek o zakażeniu" - przyznaje dr Bierzniewska. Tymczasem brak szczerości stwarza ryzyko dalszego rozprzestrzeniania choroby.

Warto również podkreślić, że diagnostyka rzeżączki powinna obejmować kompleksowe badania, aby wykluczyć inne infekcje. Dr Bierzniewska ostrzega przed samodzielnymi próbami leczenia, które mogą zamaskować objawy innych chorób wenerycznych, takich jak kiła.

Leczenie rzeżączki w Polsce opiera się na podawaniu antybiotyków, głównie cefalosporyn. Niemniej specjaliści ostrzegają, że na horyzoncie pojawiają się szczepy oporne na tradycyjne terapie antybiotykowe.

Historyczne lekcje i konieczność edukacji

Historia rzeżączki sięga odległych czasów, a jednym z jej najsłynniejszych "świadków" był Al Capone - amerykański gangster, który przez lata ignorował leczenie chorób wenerycznych. Nieleczona kiła doprowadziła do poważnych uszkodzeń neurologicznych, a w końcu do śmierci przestępcy.

Dziś taki scenariusz wydaje się możliwy do uniknięcia dzięki nowoczesnym narzędziom medycyny, pod warunkiem, że pacjenci nie będą unikać konsultacji ze specjalistami. Wsparcie psychologiczne i odpowiednia edukacja mogą być kluczem do zapobiegania dalszemu wzrostowi zachorowań.

Źródło: www.medonet.pl