Miejsce pamięci odcięte rowem melioracyjnym. Jak zapalić znicz?

22 lipca 1942 roku rozpoczęła się wielka akcja likwidacji żydowskich gett w podwarszawskich miejscowościach. Wśród nich znalazło się także to z Rembertowa. 20 sierpnia 1942 o świcie do getta wkroczyła żandarmeria wspierana przez oddziały litewskich kolaborantów i granatową policję. Ludność żydowska pognana została przez Wawer do Falenicy, gdzie czekały już pociągi skierowane do Treblinki. Starcy i niedołężni nie mieli siły maszerować kilkunastu kilometrów. Na dzisiejszej ulicy Kajki, w rejonie skrzyżowania z VIII Poprzeczną, mordercy z SS rozstrzelali 45 ociągających się osób. Po wojnie w miejscu kaźni ustawiona została tablica pamiątkowa.

Tylko co z tego? Kamienna tablica znajduje się kilka metrów w głąb od ulicy. Stoi w swoistej wnęce, którą stworzyły ogrodzenia posesji. Dookoła rośnie zieleń. I wszystko byłoby bez zarzutu gdyby nie to, że miejsce jest odcięte od świata. Nie da się do niego dojść, ponieważ wzdłuż jezdni ulicy Kajki wykopany jest rów melioracyjny. - Młody i sprawny człowiek przeskoczy go bez problemu, jednak my, starzy, mamy z tym problem - żali się nasza czytelniczka z Wawra. - Tak być nie może. Tam zginęli ludzie, którym należy się cześć i pamięć - skarży się.

Co na to urzędnicy? Sami nie wiedzą, co z tym fantem zrobić. - Przekazałam sprawę do wydziału merytorycznego - poinformowała Karolina Gałecka, rzeczniczka Zarządu Dróg Miejskich i dodaje, że być może nad rowem powstanie mała kładka prowadząca do tablicy. Wtedy każdy mógłby zapalić znicz przed pomnikiem pamięci.

Przemysław Burkiewicz