Kto widział sokoły na Rudzie?

Nie każdy wie, że nasze miasto to przestrzeń dla życia rozmaitych gatunków ptaków, nie tylko widywanych często gołębi czy wron. I tak na przykład kilka lat temu na Rudzie zadomowiły się dwa sokoły wędrowne. - Ich nawoływania najlepiej słychać wiosną, gdy przychodzi czas zalotów oraz jesienią. To z kolei okres zacieśniania więzi - tłumaczy Katarzyna Kwos-Leska.

Sokola miłość wśród blokowiska

On - zaobrączkowany, młody samiec z hodowli Grzegorza Dzika. Ona - bez obrączki, trochę starsza, dzika sokolica, przyleciała nie wiadomo skąd. Są razem już kilka dobrych lat. Mieszkańcy Rudy wyczekują owoców miłości, jednak na razie nie zanosi się na powiększenie rodziny.

Wszystko zaczęło się kilka lat temu, gdy dwa sokoły upodobały sobie jeden z balkonów w bloku przy ul. Klaudyny 18. Przylatywały nawet o piątej rano, prowadząc nieraz dosyć głośne pogawędki. Właściciele balkonu: pani Jolanta i pan Franciszek znosili z pokorą krzyki, ciesząc się odwiedzinami rzadkich gości. Samo lokum postanowili udostępnić ptakom na stałe. Na pomoc przyszło Stowarzyszenie na Rzecz Dzikich Zwierząt "Sokół", które zorganizowało na balkonie specjalną skrzynkę lęgową. Na cześć opiekunów sokoły nazwano Jola i Franek. Najwięcej ciekawych scen z ich codziennego życia można obejrzeć na fotografiach, które robi im Katarzyna Kwos-Leska.

Z aparatem wśród zwierząt

Jak to się zaczęło? - Fotografuję różne zwierzęta, jednak z sokołami to jest wyjątkowa historia - opowiada pani Katarzyna. - Kiedy byłam małą dziewczynką, mieszkaliśmy na terenie obecnego Żoliborza. I tam przez jakiś czas gościła u nas na strychu sokolica Aga. To był właśnie ptak z hodowli Grzegorza Dzika, który był znajomym mojego ojca. A później, jak się przeprowadziłam na Rudę, sokoły znowu mnie odnalazły - śmieje się. - A to bardzo rzadki ptak. W Warszawie jest ich niewiele: Wars i Sawa - rodzina mieszkająca w gnieździe na Pałacu Kultury, czy też kilka drapieżnych ptaków na warszawskim Okęciu. Tam pełnią bardzo poważną funkcję przeganiania stad małych ptaków, które mogłyby wywołać zaburzenia w ruchu lotniczym.

Dlaczego więc Ruda? - Myślę, że tu są dość dobre warunki dla ptaków w ogóle - stwierdza. - Wysokie bloki, blisko do Wisły, sąsiedztwo lasu. Jest tu dużo małych ptaków, na które sokoły mogą polować - tłumaczy.

Jeśli ktoś obserwuje sokoły na Rudzie, może usłyszeć ich nawoływania, zobaczyć wzajemne dokarmianie się, a czasem krwawe sceny polowań. Wszystko to udało się uwiecznić na zdjęciach pani Katarzyny. - Uwielbiam fotografować zwierzęta i naturę w ogóle. Robię to od wielu lat - opowiada Katarzyna Kwos-Leska. - Jak tylko mamy z mężem trochę wolnego czasu, staramy się wyrwać gdzieś za miasto, najczęściej do Kampinosu. Tam często spotykam łosie i jelenie, ale chętnie fotografuję także małe zwierzęta: żaby, wiewiórki. A w domu mam mnóstwo skarbów, które nazbierałam w czasie moich wędrówek. Są tu głównie piórka rzadkich gatunków ptaków, poroża jelonków oraz muszle.

Podgląd na żywo gniazd sokolich dostępny jest na stronie internetowej Stowarzyszenia na Rzecz Dzikich Zwierząt "Sokół".

kz