Bajka O Słoniku, czyli gdzie słonko śpi

Spotkanie z Wielanem ..................................................... 7

Zaczynają się poszukiwania ............................................ 16

Na północy ........................................................................ 27

Poszukiwania trwają ....................................................... 35

Motylowe pola .................................................................. 43

Rozmowa w jaskini .......................................................... 55

Rozmyślania na górze .................................................... 60

Poznanie .......................................................................... 66

Wędrował Słonik po świecie (piosenka) .......................... 76

1. SPOTKANIE Z WIELANEM

Pewnego razu w Afryce urodził się Słonik. Na początku wydawało się, że jest to normalne zwierzę jak inne w stadzie. Jednak po kilku tygodniach okazało się, że ciekawość naszego bohatera jest tak wielka, iż przerasta wszelkie oczekiwania rodziców. Maleństwo zadawało mnóstwo pytań i było tak niesforne, że przyprawiało o zawroty głowy nie tylko mamę i tatę, ale i innych członków stada. Upilnowanie urwisa wymagało wiele wysiłku rodziców i ich przyjaciół.

Mijały lata. Słoniątko dorastało. Pytania zadawane przez podrostka stawały się coraz bardziej kłopotliwe nie tylko dla rodziców, ale również dla nauczycieli. Malec czuł, że nikt w stadzie nie chce mu odpowiadać, gdyż wszyscy uważają go za dziecko. Jednak on uważał, że jest już na tyle dorosły, iż może sam poszukać rozwiązania swoich wątpliwości. Postanowił więc udać się w świat i odkryć jego tajemnice.

Nie zastanawiał się długo i ruszył przed siebie. Tak się złożyło, że w stadzie nikt nie zauważył jego nieobecności, więc bez przeszkód oddalił się na tyle, iż nikt nie mógł go już od zamiaru podróży odwies?ć.

Wędrował więc mały Słonik przez świat długi i szeroki. Wędrował. Spotykał różne przyjazne dusze. Zadawał im pytania, na które nie otrzymał odpowiedzi w stadzie, ale tu również nikt mu nie odpowiadał. Aż pewnego dnia znużony wędrówką położył się pod bardzo starym drzewem, aby się zdrzemnąć. Śnił o rozwiązaniu swoich problemów. W końcu, śpiąc, głośno wypowiedział dręczące go pytania:

- Dlaczego dni nie są równe, czy słońce w nocy śpi?

Wówczas zaszumiały głośno liście drzewa, pod którym odpoczywał.

Otworzył nieco oczy i wtem dotarł do niego głos: - Czy chcesz usłyszeć odpowiedź na swoje pytanie?

Nierozbudzony jeszcze do końca Słonik półprzytomnie rozglądał się wokół, kiedy ponownie rozległ się głos:

- Czy chcesz usłyszeć odpowiedź na swoje pytanie?

- Jakie pytanie? - odparł.

- To, które zadałeś - odpowiedział jakiś głos dochodzący z drzewa.

- A, a, a, a z kim rozmawiam? - zapytał zaniepokojony.

- No jak to, pytasz i nie wiesz, z kim rozmawiasz? - zdziwił się głos.

- Ppppppprzepraszam, aaaaaaale nie wiem, czczczczy mmmmożesz mmmmi się pppppprzedstawić? - Głos przestraszonego Słonika zadrżał.

- Jestem Duchem Bardzo Starego Drzewa, pod którym spałeś. Usłyszałem twoje pytanie i uważam, że mogę udzielić na nie odpowiedzi. Nie obawiaj się mnie, jestem przyjaznym duchem.

- Tak? - zapytał już uspokojony i wesoły Słonik.

- Oczywiście - odparł Duch Drzewa.

- A o co pytałem?

- Dlaczego dni nie są równe i czy słońce w nocy śpi.

- Myślę, że mam inne ważniejsze pytania - stwierdził Słonik.

- Na inne też mogę spróbować odpowiedzieć - rzekł Duch Drzewa.

- Ale bardzo mnie interesuje, czemu dni nie są równe i czy słońce w nocy śpi, a oprócz tego chciałbym wiedzieć...

- Hola, hola, maluchu, czy ty wiesz, czego chcesz? - zapytał głos.

- O tak, tak, chcę wiedzieć...