Kłamczuchy

Żadnego zgłoszenia o kradzieży czy rozboju nie wolno policji zbagatelizować. Oka-zuje się jednak, że właśnie zgłaszający często kończą przed sądem.

Anna B. zeznała, iż straciła telefon komórkowy, kiedy wracała z pracy. Twier-dziła, że ją napadnięto. Prawda była inna - telefon po prostu zgubiła. Chciała go odzyskać z pomocą policjantów.

Tomasz Z. miał więcej fantazji i barwnie opisywał funkcjonariuszom szczegóły swojego pobicia. - Bili, a potem zabrali mi wszystko - pieniądze i telefon - łkał na komisariacie. Nie dopracował jednego szczegółu - na ciele nie miał najmniejszego nawet zadrapania. Z każdą minutą jego zeznania były coraz bardziej niespójne i absurdalne, wreszcie przyznał się do kłamstwa. Ale przecież nic się nie stało. Chciał tylko, żeby policja odzyskała jego telefon...

Janusz Sz. wymyślił jeszcze inną historię. - Podeszło do mnie dwóch niezna-jomych z prośbą o udostępnienie telefonu. Chciałem pomóc i pożyczyłem im go na chwilę. Byli to jednak oszuści i uciekli z komórką - opowiadał policjantom. Śledztwo wykazało jednak, że to pan Janusz był oszustem. Jego pobudki były proste - chciał odzyskać zgubiony telefon.

Każda z tych osób odpowie za złożenie zawiadomienia o niepopełnionym prze-stępstwie. Grozi za to kara do trzech lat pozbawienia wolności.

cehadeiwu
na podstawie informacji policji