Dzika rzeka w wielkim mieście

Autorka jest radną Warszawy (LiD)

Stolica ma prawie 60 km nabrzeża i dotychczas zu-pełnie brakowało pomysłu, co z nim zrobić. Poza nie-licznymi imprezami i kilkoma restauracjami nad wo-dą, niewiele się dzieje. Latem ubiegłego roku atrak-cją były tramwaje wodne, jednak okazały się niedo-chodowe. O konieczności zagospodarowania brzegów Wisły w Warszawie mówi się od lat. Naukowcy z SGGW przygotowali dwa projekty.

Praski brzeg - zieleń i plaże

Prawy brzeg jest dziki i to się podoba warszawia-kom. Ważne jest zachowanie tej dzikości, tak rzad-kiej w europejskich miastach. Projekt zakłada posze-rzenie koryta rzeki, by rozlewała się tak szeroko, jak przed wojną (wtedy Wisła miała 400 m szerokości, dziś średnio 220), stworzenie sztucznych wysp dla ptaków, aby chronić przyrodę, ale też miejsc parkingowych, ogólnodostępnych saun, term, wiszących ogrodów w okolicach ZOO. Powstaną pla-że, punkty obserwacyjne, pływające pomosty. W ten sposób zagospodarowany zostałby brzeg w okolicy ZOO, stadionu narodowego i Saskiej Kępy.

Brzeg lewy - atrakcje

W tej koncepcji przeznaczono go do celów kulturalnych i połączono z przestrzenią publiczną miasta. Zostałby podzielony na części o różnym charakterze. W sporto-wej, w okolicach pomnika Sapera, byłoby miejsce m.in. na park sportów ekstre-malnych oraz spokojnych rozrywek umysłowych, jak szachy. W naukowej, przy moście Świętokrzyskim, wokół Centrum Naukowego Kopernik, byłby park odkryw-ców. W części poświęconej sztuce, koło mostu Śląsko-Dąbrowskiego, park nowo-czesnej rzeźby i łąka warsztatów plenerowych. W planie jest też część przy Cyta-deli poświęcona historii i turystyce z restauracjami, kawiarniami czy hotelami na wodzie.

Pytania

Dlaczego projekty kończą się na moście Siekierkowskim? I pomijają całkowicie Port Czerniakowski? Czy ptasie wyspy niedostępne dla ludzi nie okażą się fikcją? Jaki sens ma budowanie wysp dla ptaków w centrum miasta, między Saską Kępą a Powiślem? Przecież tereny te są penetrowane przez wędkarzy. Jak będzie wyspa, ludzie będą podpływać kajakami, żeby się na niej opalać. Dla nich, po spiętrzeniu wody, będzie to niebezpieczne, a dla ptaków potrzebujących spokoju - męczące. A budowa jazów? Ryby wędrowne już nie dopłyną do Warszawy, chyba że zrobi się dla nich bardzo kosztowną przepławkę. Czy nurt wskazany dla sportów wodnych nie jest niebezpieczny dla życia? Jak ukrócić rabunkowe pobieranie piasku i kru-szyw z Wisły? Co z tonami śmieci i gruzu, topionego w rzece? I czy zmiany na praskim brzegu nie zwiększą ryzyka powodzi?

Komisja Dialogu Społecznego Wisły Warszawskiej, która ma współpracować z ratuszem nad wiślanymi koncepcjami będzie miała kilka ważkich tematów do uzgodnienia. Ale to, co zaprezentowano - jest realne i może zostać zrealizowane. Miasto już pozyskuje środki. Pierwsze elementy planu powinny być zakończone w 2012 roku - Wisłę w centralnej części miasta da się urządzić przed Euro 2012. Nie wymaga to wielkich nakładów finansowych. Schowanie Wisłostrady w tunelu na Podzamczu ma być w latach 2013-16, finał całości to rok 2020, co wynika z dłu-gofalowej strategii Warszawy.

Walory przyrodnicze doliny Wisły uznawane są za unikatowe w skali Europy i rodzaj posagu, jaki nasz kraj wniósł do Unii Europejskiej. Dalsze użytkowanie i zagospodarowanie nie może pomniejszać tych wartości. Będziemy nad tym czuwać.

Agnieszka Kuncewicz
akuncewicz@warszawa.um.gov.pl