Doniosła rola pielęgniarki
14 maja 2002
Od wielu lat 8 maja obchodzony jest jako Dzień Położnej a 12 maja jako Dzień Pielęgniarki.
Pielęgniarstwo jest zarówno sztuka i nauką, sięgającą po wiedzę i techniki wywodzące się z humanistyki, a także nauk fizycznych, społecznych, medycznych i biologicznych.
Zawód pielęgniarki ma już tysiące lat - początki sięgają czasów biblijnych, a historia donosi o wielu wybitnych kobietach, które pielęgnowały chorych.
Gdy mowa o dziejach pielęgniarstwa nie sposób pominąć Florencji Nightingale. W 1860 roku założyła w Londynie Szkołę Pielęgniarską, pierwszy świecki zakład dydaktyczny tego typu i jest uważana za inicjatorkę nowoczesnego pielęgniarstwa. Dziś ocenia się, że pielęgniarki stanowią najliczniejszą grupę zawodową służby zdrowia. Według Światowej Organizacji Zdrowia jest ich razem z położnymi około 9 milionów. Odgrywają doniosłą rolę, zawód pielęgniarki wymaga dziś coraz większej wiedzy fachowej prowadzącej do wysokich kwalifikacji. Ale także takich cech jak: elastyczność, tolerancja oraz empatia czyli utożsamianie się uczuciowe z inną osobą. Istotę pielęgniarstwa stanowi pielęgnowanie czyli "wyuczone i wykonywane w sposób humanistyczny i naukowy opiekowanie się, ukierunkowane na asystowanie ludziom różnych kultur oraz warstw społecznych, a polegające na wykonywaniu w sposób wysoce umiejętny czynności, aby zapobiegać chorobie oraz pomagać w odzyskiwaniu zdrowia".
Zawód pielęgniarki wymaga dziś coraz większej wiedzy fachowej oraz mobilności, dlatego są one jedną z bardziej kształcących się grup zawodowych. Swoje funkcje spełniają w różnych miejscach: domu chorego, miejscu pracy, szkole, więzieniu, szpitalu oraz w przychodni w podstawowej opiece zdrowotnej. Pielęgniarstwo jest ogromnym źródłem satysfakcji i radości - np. asystowanie położnej przy porodzie. Ale pielęgniarstwo to nie tylko satysfakcja - bywają też trudne chwile. Pielęgniarka nie może się pomylić, musi być niezwykle ostrożna, nie może sobie pozwolić na żadne niedopatrzenie, a jej postępowanie wymaga taktu, odwagi a często też i dyplomacji. Praca w tym zawodzie oznacza ponadto zwiększone ryzyko stania się przedmiotem agresji zarówno słownej jaki fizycznej.
Rozwój techniki i jej rosnący wpływ na człowieka, trudność pogodzenia techniki z humanitaryzmem - ludzkim podejściem do pacjenta - daje nam do myślenia: żadne urządzenie nie zdoła zastąpić troskliwości i współczucia dla drugiego człowieka. Dlatego pielęgniarstwo będzie istnieć zawsze dokąd będą istnieli ludzie, zawsze będzie im potrzebne zrozumienie, współczucie, działania na rzecz promowania i zachowania dobrego stanu zdrowia, zapobiegania zaburzeniom oraz opiekę podczas choroby.
<&autor( '', 'Danuta', 'Mioduszewska' )>
