Ten wspaniały kwas acetylosalicylowy

Pierwsze doniesienie o leczniczym działaniu salicylanów pochodzi z roku 1763. Pewien lekarz z Oxfordu doniósł wtedy Królewskiej Akademii Nauk, iż istnieje kora pewnego angielskiego drzewa, która ma silne działanie ściągające i jest bardzo skuteczna w leczeniu chorób malarycznych. Kora wierzbowa, bo o niej tu mowa, już wcześniej była często stosowana przez medyków ludowych jako środek przeciwmalaryczny. Żaden z nich jednak nie wiedział, że to właśnie salicylany nadają korze właściwości lecznicze.

W 1828 roku badaczowi z Monachijskiego Instytutu Farmaceutycznego udało się wyizolować z kory wierzbowej niewielką ilość kryształków salicyny. W następnych latach jego metody ekstrakcji były udoskonalane przez kolejnych naukowców, jednak pozyskiwanie salicyny było wciąż procesem niezmiernie czasochłonnym i nie dającym doskonałych efektów. Żeby otrzymać 30 g salicyny trzeba było przerobić dwa kilogramy kory wierzbowej, a otrzymana substancja nie była czystym związkiem chemicznym. Dopiero uczonym z paryskiej Sorbony udało się uzyskać czysty, krystalizujący kwas acetylosalicylowy. Natomiast człowiekiem, który odkrył, że kwas acetylosalicylowy może być z powodzeniem stosowany jako środek obniżający temperaturę i łagodzący ból był pan Felix Hoffman.

Kwasy acetylosalicylowy jest dobry prawie na wszystko. Obniża temperaturę, koi ból, zmniejsza obrzęk stawów w zapaleniach reumatycznych i obniża poziom kwasu moczowego we krwi. Rewolucyjnym odkryciem ostatnich dziesięcioleci jest profilaktyczne działanie kwasu acetylosalicylowego jako leku przeciwzakrzepowego, zapobiegającego zatorom i atakom serca. Obecnie wciąż prowadzone są badania dotyczące antynowotworowego działania salicylanów. Wśród lekarzy nie ma jeszcze całkowitej zgodności na ten temat, ale wielu z nich twierdzi, że przyjmowanie takich preparatów jak Bestpirin czy Aspirin może o 50 procent ograniczyć ryzyko zachorowania na raka jelita grubego. Co więcej preparaty te należące do grupy tzw. niestereoidowych środków przeciwzapalnych prawdopodobnie ograniczają też w znacznym stopniu ryzyko zachorowania na raka piersi. Jeśli szczegółowe badania potwierdzą te przypuszczenia kwas acretylosalicylowy okaże się jednym z pierwszych na świecie leków potrafiących oddalić niebezpieczeństwo raka sutka.

źródło: On Board Public Relations