Pierwszy warszawski "chińczyk" idzie na emeryturę

Lokal powstał w 1973 roku przy ul. Senatorskiej i został założony przez jedną z pań. W roku 1997 nastąpiła przeprowadzka na Wolę. Od tamtego czasu miejsc z azjatyckim jedzeniem w stolicy przybyło. Bez kuchni chińskiej czy też wietnamskiej nie może się też obyć żadna galeria handlowa. Ale tu kuchnia jest naprawdę chińska, mimo że posiłki gotują Polki.

- Przepisy to tajemnica rodzinna. Myślimy o przejściu na emeryturę, dlatego chcemy powierzyć lokal odpowiednim ludziom. Ale tylko pod warunkiem, że przejmą recepturę i nie zmienią profilu. To miejsce nie może zniknąć z mapy stolicy! Piszą o nas we wszystkich przewodnikach. Byłam niedawno w Hiszpanii i jeden z przewodników pokazał mi nasz lokal w broszurce, gdzie pisze się o najlepszych barach i restauracjach w Warszawie. Nic dziwnego! Nie stosujemy żadnych sztucznych uzdatniaczy. Do wszystkiego dodajemy oliwy lub oleju rzepakowego - mówi Hanna Litwińska.

Miejsce ma swoją historię. Nawet za PRL-u po godz. 16 lokal tętnił życiem. I nic nie zmieniło się do tej pory. Dobrze nie znaczy też drogo - za 18 zł można się najeść do syta. Wokół mnóstwo kwiatów, jak w oranżerii. Nikt by nie powiedział, że w promieniu kilku metrów znajduje się kuchnia.

Znany wśród znanych

"Bar Chińczyk" nie leży w centrum, ale jest znany. Latem ciągnęły tu zagraniczne wycieczki, zmęczone zwiedzaniem Muzeum Powstania Warszawskiego. Wpadają artyści, politycy i dziennikarze.

- Pan Zbigniew Hołdys jest naszym fanem i kabaret "Otto" nieraz zabierał dania na wynos. A w ogóle mamy mnóstwo stałych, wieloletnich klientów, którzy starzeją się razem z nami. Wiemy o sobie wszystko: kto ile ma dzieci, z kim się żeni, z kim się rozwodzi. Ten "Chińczyk" to nasz sposób na życie. Chcemy, żeby jakość została też po naszym odejściu - podkreśla Hanna Litwińska. Jest taki pan, który przedstawia nam kolejne dziewczyny czy żony. A my jak dobre matki grozimy mu palcem, bo jest w wieku dziadka a przyprowadza kolejną młódkę. Jedna pani przychodziła z synkiem niejadkiem, który przez cały dzień jadł tylko u nas. Zamawiała u nas specjalne danie i to już mu wystarczało na cały dzień. Na Senatorską ludzie przychodzili z garnkami, termosami i zabierali dania do domów. Teraz też wydajemy na wynos, ale już w nowocześniejszych naczyniach - mówi Hanna Litwińska.

Obecnie właścicielki poszukują następców. - Nie będziemy spieszyć się z wyborem. To musi być odpowiednia osoba. Ten "Chińczyk" to nasz sposób na życie. W tej chwili to już hobby. Chcemy, żeby jakość została też po naszym odejściu - podkreśla.

mac