Najpiękniejszy prezent gwiazdkowy

	Autorka jest radną Targówka (Mieszkańcy Bródna-Targówka-Zacisza)

Kiedy we wrześniu radni decydowali o zasadach przydziału lokali mieszkalnych w nowo powstałym budynku przy ulicy Oszmiańskiej, zastępca bur-mistrza Sławomir Antonik poinformował, iż lokale o dużej powierzchni, tworzone z myślą o rodzinnych domach dziecka, z przyczyn niezależnych od dzielni-cy nie znalazły najemców. Wtedy spontanicznie, po-myślałam o poprawie warunków bytowych podo-piecznych filii państwowego domu dziecka, która działa na terenie naszej dzielnicy i złożyłam zapyta-nie do burmistrza o sprawdzenie prawnych możli-wości. Pomysł przyjęty został z entuzjazmem, także przez radnych.

Gdy wstępne analizy prawne wskazywały na brak przeciwwskazań, by dwunastka dzieci mogła tam zamieszkać, wszyscy włącznie z dyrekcją domu dziecka, kierownictwem, opiekunkami i wychowankami filii tegoż domu zaczęliśmy snuć marzenia o ich przeprowadzce. Wiadomo jednak, że od pomysłu - nawet do-brego, planów i chęci, daleka biurokratyczna droga do realizacji. Na początku listo-pada, nawiązując do zapytania złożonego podczas wrześniowej komisji, złożyłam w postaci interpelacji pisemną prośbę o podjęcie przez zarząd dzielnicy odpowiednich działań.

Dziś, gdy na ulicach widzę pełno Mikołajów, otrzymałam odpowiedź, z której to dowiedziałam się, że 20 listopada zarząd dzielnicy pozytywnie ustosunkował się do propozycji przyznania dwóch lokali z przeznaczeniem na utworzenie mieszkania filialnego domu dziecka. 27 listopada br. wiceburmistrz Sławomir Antonik wystąpił do dyrektora biura polityki społecznej z prośbą o wskazanie Domu Dziecka nr 11 do zawarcia umowy najmu przedmiotowych lokali.

Pismo w tej sprawie przeczytałam co najmniej trzy razy, nie mogąc uwierzyć w jego treść. Ocierając z policzków łzy radości, podzieliłam się dobrymi wieściami z dyrektor Domu Dziecka nr 11 Elżbietą Stencel-Kileo, co także bardzo ją wzruszyło. Emocji, jakie towarzyszyły naszej rozmowie nie da się opisać. Oczami wyobraźni już widziałyśmy jadalnię, kolorowe pokoje i wielką radość dzieciaków, które będą mogły w tym nowym domu zamieszkać. Domu, który ma być dla nich cieplejszy, a czasem nawet bardziej przyjazny niż dom rodzinny.

To naprawdę najpiękniejszy prezent, jaki kiedykolwiek dostałam. Prezent, o ja-kim nawet nie marzyłam. Myślę, że Opatrzność trochę czuwała nad tym pomysłem, bo zainteresowały się nim odpowiednie osoby, którym dziękuję. Ukradkiem liczę, że Opatrzność pomoże równie szybko i bezproblemowo doprowadzić ten pomysł do końca.

Mam nadzieję, że będzie to także miły prezent dla dzieci, które już wiosną przyszłego roku zamieszkają w nowym mieszkaniu przy ul. Oszmiańskiej. Wszyst-kim Państwu życzę przy tej okazji pięknych prezentów gwiazdkowych i wspaniałych świąt w gronie rodzinnym.

Iwona Wujastyk
i.wujastyk@wp.pl