Białołęcka złota rybka

Autor jest radnym dzielnicy Białołęka (Gospodarnoś;ć), prezesem Fundacji AVE.

Najpierw dociekliwie, jak nigdy, pytano o umiejscowienie nowej ulicy (nic dziwnego, wszak każdy chciałby wiedzieć, gdzie szukać tej, która spełnia życzenia), później ustalano rozmiary Złotej Rybki (wiadomo, mniejsza ryb-ka - mniejszy potencjał życzeniowy), a emocje musiał studzić radny Krzysztof Pelc, oferując dowcip o patronce nowej drogi. Ostatecznie uchwałę przegłosowano i dzięki temu mamy własną, dzielnicową złotą rybkę!

Warto z niej skorzystać jak najszybciej i koniecznie wprowadzić stosowne ograniczenia dla mieszkańców innych dzielnic. W przyszłości można by co prawda pomyśleć o rozwinięciu dochodowego przemysłu turystycznego na skalę światową, jednak na razie skupmy się na rozwiązaniu własnych problemów. A pierwsze godziny obec-ności złotego skarbu pokazują, że istotnie jest niezwykle skuteczny. W chwili, gdy piszę te słowa, przy ulicy Podgórnej trwa przecinka drzew, którą postulowałem od lipca. Trzy arkusze interwencyjne, kilka telefonów... - i nic. A dziś wystarczyło jedno westchnienie do złotej rybki.

Kolejne wydarzenie także przekonuje o skuteczności nowej mieszkanki Biało-łęki.

Na tej samej sesji doszło między radnymi różnych opcji politycznych do poro-zumienia w sprawie wniosku o dokonanie zmian w komunikacji miejskiej, doty-czących wydłużenia trasy linii 176 aż do centrum handlowego Arkadia oraz urucho-mienia linii 326 w soboty, niedziele i święta. Sprawa ciągnie się od grudnia ub.r., wielokrotnie podnosiłem ją i na sesji, i podczas obrad komisji, a także w licznych arkuszach interwencyjnych i wystąpieniach do ZTM. Wciąż jednak słyszałem, że władze Białołęki zamierzają rozwiązać problem kompleksowo. Efektów do dzisiaj nie ma, a problem nabrzmiewa - wydaje się więc, że wystąpienie w formie uchwały do rady Warszawy jest jak najbardziej zasadne i może przynieść upragniony finał. Co prawda uchwała ze względów formalnych nie została jeszcze podjęta - musi ją zaopiniować komisja inwestycyjna, jednak wydaje się, iż podczas listopadowej sesji nic nie stanie na przeszkodzie do jej uchwalenia. Zresztą, skoro mamy rybkę - jest to pewne.

Co więcej, w minionym tygodniu burmistrz Jacek Kaznowski dwukrotnie (i na posiedzeniu komisji oświaty, i na sesji) obiecał, że w 2008 roku znajdą się dodatko-we środki na zorganizowanie nowej siedziby dla biblioteki i zintegrowanego z nią lokalnego centrum kultury w Białołęce Dworskiej. W tej kwestii również wielokrot-nie interweniowałem, m.in. na łamach "Echa". Ponieważ właśnie oddano do użytku bibliotekę Nautilius na Tarchominie, a budowa kolejnej zaplanowana została na lata 2008-2011, postulowałem wydłużenie czasu jej realizacji, celem wygospodarowania środków na podobne przedsięwzięcie po drugiej stronie ul. Modlińskiej. Wówczas zbywano mnie ogólnikami o "alternatywnym rozwiązaniu problemu", teraz mamy konkret: władze dzielnicowe przy okazji modernizacji ośrodka zdrowia przy ul. Ma-jorki chcą wygospodarować na piętrze niezależną przestrzeń na potrzeby biblioteki, pełniącej funkcję centrum edukacyjno-kulturalnego.

Moja prośba do złotej rybki dotyczy budżetu dzielnicy na rok 2008. Właściwie powinniśmy się cieszyć, wszak burmistrzowie mówią o ogromnym sukcesie i znacz-nych zwiększeniach środków. Nie deprecjonując więc osiągnięć, które np. w dzie-dzinie kultury są wyraziste, chciałbym, aby także przeciętni mieszkańcy odczuli zmiany jakościowe. A tych, zwłaszcza w dziedzinie inwestycji nieoświatowych, mimo wszystko, niewiele. Znaczące zwiększenie w dziale budowa dróg - w 2008 r. 800 tys. zł, docelowo 1,2 mln zł - dotyczy modernizacji ulicy Płytowej, której bu-dowa jest powiązana z planowaną lokalizacją targowiska przy ul. Marywilskiej. Szkoda, że tak duże środki lokuje się w tworzenie infrastruktury inwestycji, której realizacja nie została jeszcze przesądzona. Wolałbym, aby burmistrzowie podobną energią w pozyskiwaniu dodatkowych środków wykazali się np. w sprawie budowy ulicy Srebrnogórskiej, której projektowanie ruszy co prawda w przyszłym roku, jednak oddanie do użytku zaplanowano dopiero na rok 2010. Mieszkańcy czekają na normalną ulicę wiele lat. Co więcej, znajduje się tu przedszkole, sklep, biuro rachunkowe i hotel. Podobnych Srebrnogórskich jest na Białołęce wiele i warto by zadbać najpierw o mieszkańców, potem o zewnętrznych kupców.

Druga prośba. Choć chciałoby się nieco bardziej prywatnie wykorzystać złotą Rybkę, mandat radnego każe myśleć o wspólnym dobru. Bywalcy internetowego forum "Echa" znają wypowiedzi niejakiego Piotra, który nie pozostawia suchej nitki na urzędnikach, widząc w nich wyłącznie negatywne cechy i uwarunkowaną funkcją nieżyczliwość. Zwykle polemizowałem z Piotrem w tej materii, zwłaszcza jeśli chodzi o urzędników białołęckiego ratusza, których cenię i darzę szacunkiem. Os-tatnio jednak rozczarowałem się za sprawą nowego p.o. kadrowego urzędu dziel-nicy. Niejaki Jan Gralewicz - człowiek, wydawałoby się, doświadczony, wykształ-cony, skądinąd kandydat do rady dzielnicy w niedawnych wyborach samorzą-dowych - kulturą i obyciem nie grzeszy! Ów mężczyzna, na niedawnym spotkaniu mieszkańców z wiceprezydentem Wojciechowiczem, po zadaniu przeze mnie pytań, na cały głos skierował pod moim adresem kilka inwektyw, spośród których sfor-mułowania typu "idź się lepiej pomódl", albo ostentacyjne czynienie znaku krzyża na mój widok były najdelikatniejsze. Rozumiem, iż każdy ma swoje sympatie i antypatie polityczne, a także preferencje religijne, jednak elementarna kultura, a także status urzędnika samorządowego nakazuje artykułowanie ich w sposób cywi-lizowany, a także w przestrzeni do tego przeznaczonej. Jeśli przyjęty z klucza par-tyjnego - jak sądzę - kadrowy wprowadzi swoje zwyczaje w całym urzędzie, to forumowy Piotr istotnie nie będzie narzekał na brak przykładów. Wierzę jednak, że nasi urzędnicy nie wezmą złego przykładu z szefa, a raczej będą się starali upo-dobnić do złotej rybki, czego serdecznie życzę także Janowi Gralewiczowi.

Pozostaje mi - zgodnie z zasadami - trzecia prośba do złotej rybki. Wykorzys-tam ją w najbliższym czasie.

Bartłomiej Włodkowski
avetki@wp.pl