Białe kozaczki i artykuły mączne. Borowik był dumą Anina

Choć Anin włączono do Warszawy w roku 1951, aż do dziś udało mu się zachować własny, małomiasteczkowy charakter. Dawne letnisko to odrębny od nadwiślańskiej metropolii świat, którego życie kilka dekad temu koncentrowało się wokół pawilonu handlowego przy Kajki 69. Borowik został otwarty w latach 60. a nazwa wzięła się podobno od tego, że na sąsiedniej działce masowo rosły grzyby. W pierwszych latach po otwarciu pozbawiony większej konkurencji sklep przeżywał swoją złotą erę.

W roku 1970 pracowniczki pod kierownictwem Wandy Kilanowskiej odebrały pierwszą nagrodę w konkursie Prezydium Stołecznej Rady Narodowej, pamiątką po czym jest kilka zachowanych do dziś zdjęć. Co prawda ekspedientki musiały nosić w pracy białe fartuchy, ale widoczne na fotografii obuwie samo w sobie mówi nam wiele o tym, jaka była wówczas moda. Wyśmiewane dziś białe kozaczki w parze z szyldem "artykuły mączne"? W roku 1970 była to rewelacja. Niestety dla Borowika potem zaczęły się schody.

- W pierwszej połowie lat 70. decyzją rządu zostaliśmy wyznaczeni jako odpowiedzialni za handel żywnością w miastach - wspominał w 2013 roku Bogusław Różycki, prezes spółdzielni Społem Praga Południe w rozmowie z Małgorzatą Gutowską-Adamczyk. - W wyniku decyzji rządowych przejęliśmy sklepy spożywcze od handlu państwowego i spółdzielczości wiejskiej. W rezultacie zostaliśmy praktycznie monopolistami i z nami kojarzono niedostatki, braki towarowe i później kartki. A mogliśmy przecież sprzedawać tylko to, co przemysł dostarczał. Nie ukrywaliśmy towarów, ale znacznej części społeczeństwa i nowym władzom źle się kojarzyliśmy.

Pod koniec lat 80. komunizm upadł i do Polski, po wielu dekadach przerwy, powrócił kapitalizm. W starciu z prawdziwą konkurencją centralnie sterowane sklepy musiały się zmienić lub zniknąć. Borowikowi udało się przetrwać, chociaż oryginalny pawilon został temu zastąpiony przez nowy budynek.

(dg)