Poruszenie w miejskich spółkach

Spółki miejskie powstały, by zaspokajać potrzeby mieszkańców Warszawy poprzez wykonywanie zadań użyteczności publicznej, przede wszystkim usług komunalnych i utrzymania porządku. Jest ich ponad pięćdziesiąt. Jedne, jak powołana przez poprzedników spółka do budowy i zarządzania stadionem, przejadają nasze pienią-dze nic nie robiąc, inne coś robią, lecz są niewydolne. Te pierwsze Hanna Gronkie-wicz-Waltz chce rozwiązać, te drugie zreformować. Na pierwszy ogień poszło Miejs-kie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji. Troje członków rady nadzorczej właśnie zrezygnowało. Poczuli się dotknięci krytyką. To wpływowi współpracownicy Lecha Kaczyńskiego, którzy ponoszą znaczną odpowiedzialność za grożącą miastu utratę unijnych pieniędzy na modernizację oczyszczalni ścieków "Czajka". "Niefra-sobliwe i niewłaściwe" - jak oceniły władze Warszawy - przygotowanie projektu roz-budowy oczyszczalni Czajka i tak zapewne skutkowałoby ich dymisją.

Dotąd ludzie poprzedniej ekipy mieli się dobrze. Zmiany były niewielkie i tylko najkonieczniejsze - np. szefem Metra Warszawskiego został wiceprezydent Andrzej Jankowiak. Po zimowych doświadczeniach można spodziewać się odwołań w SPEC i Tramwajach Warszawskich. Jednak w porównaniu ze stylem Lecha Kaczyńskiego, to kosmetyka. W 2002 roku prezydent, obejmując fotel w stolicy zwolnił 900 daw-nych pracowników i powołał na ich miejsce prawie 1200 nowych, poczynając od szofera w górę. Podkreślał, że jest jego świętym prawem otoczyć się ludźmi, któ-rym ufał. I to kryterium, a nie wykształcenie czy doświadczenie, mocno zaważyło na jakości pracy urzędu.

Pani prezydent nie stosowała politycznej zemsty ani nie przeprowadzała czys-tek. Wielu głosujących na nią nawet miało o to do niej żal. Okazuje się jednak, że tolerowanie w urzędzie żon i kuzynek swoich zagorzałych politycznych oponentów jest wystawianiem tych ostatnich na próbę, której być może nie zawsze są w stanie sprostać. Trudno być lojalnym urzędnikiem prezydenta, któremu mąż czy kuzyn ze wszystkich sił i nie przebierając w środkach szkodzi. Być może nadchodzą ostatnie dni Zarządu Dróg Miejskich, instytucji kosztownej, ale nieruchawej. ZDM odpowiada za utrzymanie dróg i ponad 350 mostów, kładek wiaduktów i tuneli. Zatrudnia po-nad 400 (tak!) pracowników, ale tylko ośmiu ma uprawnienia do budowy dróg i mostów! W 2005 roku ten leniwy kolos liczył 800 pracowników. Wydzielono wtedy z niego 400-osobowy Zakład Remontów i Konserwacji, którego utrzymanie pochłania ponad 70 mln zł rocznie, dalsze 80 mln zł pochłaniają pensje, siedziba, wozy ZDM-u. Instytucje te, dostające zlecenia miejskie bez przetargu, nie martwią się o swój byt, dlatego pewnie nie przykładają się do pracy - pensja i tak będzie wypłacona. W 2005 wykonały zaledwie trzy czwarte planu budowy i remontów dróg, a w roku wyborczym 2006 "aż" 90% planu rocznego. Informacja, że ZDM może być rozpę-dzony na cztery wiatry sprawiła, że krew pracowników zaczęła szybciej krążyć w żyłach. Pod czujnym okiem nowego wiceprezydenta coś dłubią i planują. Na placu Wilsona do końca czerwca zainstalowane zostaną światła na wszystkich przejściach dla pieszych - na razie są tylko na dwóch. Projektowany jest system sygnalizacji sterowanej komputerowo przy rondzie Radosława. Do końca marca na 10 skrzyżo-waniach zostaną zainstalowane brzęczyki dla niewidomych, m.in. na skrzyżowaniu ulic Kondratowicza z Chodecką i Łabiszyńskią, ul. Wysockiego z Bartniczą, ul. Odrowąża z Budowlaną, ul. Broniewskiego z Krasińskiego. Jeszcze co najmniej do maja potrwa remont ponadstuletniego wiaduktu między ul. Karową a Powiślem. Za to miesiąc przed terminem zakończy się budowa kolejnego odcinka Trasy Sie-kierkowskiej. W połowie kwietnia otwarty będzie ostatni wjazd na trasę od strony Wesołej.

Osobiście wielkie nadzieje pokładam w planach rozbudowy kilkunastu małych ulic, które pomogą rozładować korki. W kilku miejscach wystarczy przedłużyć te, które teraz kończą się ślepo, albo są w tak złym stanie, że wszyscy je omijają. Koszt byłby stosunkowo niewielki - około 200 mln zł, a korzyści dla ruchu porówny-walne z tymi, jakie dałaby budowa obwodnicy, która wciąż jest na etapie plano-wania, a pochłonąć ma kilkanaście miliardów zł. Ratusz do niedawna myślał w kate-goriach wielkich budów, małe, kilkusetmetrowe drogi lekceważąc i budując tylko przy okazji wielkich inwestycji. Zmiana podejścia i udrażnianie krótkich odcinków bez czekania na obiecane przez rząd autostrady może przynieść ulgę zakorko-wanemu miastu. Polecam uwadze władz rondo Zesłańców Syberyjskich, bo tam, gdzie Trasa Toruńska i Aleja Prymasa Tysiąclecia łączy Pragę, Żoliborz, Wolę i Ochotę, tworzą się gigantyczne korki. Rząd utrudnia Warszawie budowę metra, jednak dobre sygnały docierają z sejmiku województwa. W zaktualizowanej stra-tegii województwa znajdzie się wiele nowych, dotąd nieplanowanych, inwestycji. Przynajmniej częściowo rozładują one ruch na drogach Mazowsza i aglomeracji warszawskiej. Będzie to m.in. budowa dwóch nowych mostów przez Wisłę, tuż za granicami Warszawy. Jeden z nich ma powstać na wysokości Łomianek i Jabłonny, a drugi między Konstancinem i Józefowem. Ma też być wyprowadzona ze stolicy część ruchu tranzytowego. Samorząd województwa otrzyma na to z Unii olbrzymie środki. Pozostaje mieć nadzieję, że tu w kraju, nikt przez złośliwość ich nie zablo-kuje.

Agnieszka Kuncewicz
akuncewicz@warszawa.um.gov.pl