Pacjenci płacą krocie za ten lek, ale nie chcą przestać. Lekarz: zaczęli chudnąć, ich życie się zmienia

Prof. Czupryniak przyznaje, że jego entuzjazm wobec semaglutydu nie tylko się utrzymuje, ale wręcz wzrasta. Wskazuje na rosnącą liczbę dowodów na skuteczność leku w terapii innych chorób, takich jak Alzheimer czy uzależnienia. Z badań wynika, że semaglutyd może hamować utratę pamięci na wczesnym etapie choroby Alzheimera, co czyni go obiecującym rozwiązaniem dla pacjentów z zespołami otępiennymi. Profesor wspomina przypadek pacjenta, u którego neurolog zalecił użycie semaglutydu w najniższej dawce, aby obserwować wpływ leku na postęp zaburzeń poznawczych. Mimo braku oficjalnej rejestracji w tym wskazaniu, lek jest testowany w takich przypadkach.

Jednak to nie jedyne potencjalne zastosowanie semaglutydu. Ekspert w rozmowie z Medonetem wskazuje, że lek może być skuteczny w leczeniu uzależnień, w tym alkoholizmu. Badania pokazują, że redukuje ochotę na alkohol i zmniejsza ilość jego spożycia zarówno u ludzi, jak i zwierząt. Prof. Czupryniak podkreśla, że mechanizm działania leku opiera się na bliskości ośrodka sytości i ośrodka nagrody w mózgu, co może tłumaczyć jego efektywność w walce z nałogami.

Semaglutyd zdobył również uznanie za swoje właściwości przeciwmiażdżycowe. W badaniu SELECT, obejmującym ponad 17 tys. osób, wykazano, że lek obniża ryzyko poważnych zdarzeń sercowo-naczyniowych u osób z nadwagą lub otyłością, które wcześniej przeszły incydent sercowo-naczyniowy. Co istotne, redukcja ryzyka była niezależna od utraty masy ciała, co skłania specjalistów do rekomendowania leku również osobom z nadwagą, które doświadczyły zawału serca lub udaru mózgu.

Mimo spektakularnych efektów leczenia otyłości, nie wszyscy pacjenci reagują na semaglutyd w jednakowy sposób. Prof. Czupryniak wyjaśnia, że przyczyny mogą być różne - od zróżnicowanej odpowiedzi organizmu na lek po niewłaściwą dietę, która spowalnia proces redukcji masy ciała. Wskazuje na konieczność odpowiedniego dawkowania preparatu, podkreślając, że analogi GLP-1, takie jak semaglutyd, nie mają maksymalnej dawki. W razie potrzeby dawka może być zwiększana, aby osiągnąć pożądane efekty.

Jednym z wyzwań związanych z terapią semaglutydem jest jej przewlekły charakter. Profesor zaznacza, że podobnie jak w przypadku leków na nadciśnienie czy cukrzycę, semaglutyd powinien być stosowany stale, a nie jedynie do osiągnięcia wymarzonej wagi. Otyłość jest przewlekłą chorobą, której leczenie wymaga długoterminowego podejścia. Pacjenci, którzy przerywają terapię, często wracają do wcześniejszej masy ciała. Jednak odpowiednio dobrana dieta i styl życia mogą pozwolić na zmniejszenie dawki leku.

Semaglutyd, choć skuteczny, nie jest pozbawiony skutków ubocznych. W ostatnim czasie pojawiły się obawy dotyczące utraty masy mięśniowej, zwanej sarkopenią. Prof. Czupryniak uspokaja, że jest to efekt gwałtownej utraty wagi, której można uniknąć poprzez stopniowe dawkowanie leku i zwiększenie aktywności fizycznej. Skutkiem ubocznym bywa również zmiana wyglądu twarzy, określana jako "twarz ozempikowa", co wynika z redukcji tkanki tłuszczowej.

Popularność semaglutydu przyczyniła się do problemów z jego dostępnością, zwłaszcza w czasie pandemii. Obecnie sytuacja jest lepsza, a lek jest łatwiej dostępny. Jednak jego cena wciąż pozostaje wysokim wyzwaniem dla pacjentów. Wielu z nich stosuje różne metody, aby zmniejszyć koszty terapii, takie jak dzielenie dawek leku. Profesor podkreśla, że mimo wysokich cen pacjenci często decydują się na leczenie, gdy zauważają poprawę jakości życia i zdrowia.

Semaglutyd jest dostępny w kilku formach, w tym iniekcyjnej (Ozempic, Wegovy) oraz doustnej (Rybelsus). Na rynku pojawiają się także nowe preparaty, takie jak tirzepatyd czy surwodutyd, które mogą rozszerzyć możliwości leczenia otyłości i innych schorzeń. Jednak wraz z rosnącą popularnością leku pojawiają się również podróbki, dostępne w miejscach takich jak kluby fitness czy salony urody. Profesor ostrzega przed ich stosowaniem, podkreślając, że mogą być one niebezpieczne.

Semaglutyd, choć wciąż badany, wydaje się być jednym z najbardziej obiecujących leków współczesnej medycyny. Jego wszechstronne zastosowania - od leczenia otyłości, przez uzależnienia, po choroby sercowo-naczyniowe i neurologiczne - mogą zmienić sposób, w jaki podchodzimy do terapii przewlekłych schorzeń. Jednak, jak zauważa prof. Czupryniak, aby w pełni zrozumieć długoterminowe efekty tego leku, potrzebne są dalsze badania.

Źródło: www.medonet.pl