Zapomniana kuchnia polska

"Za króla Sasa jedz, pij i popuszczaj pasa" - to słynne powiedzenie z tamtego okre-su nie ma wprawdzie bezpośredniego związku z dobrą kuchnią króla Sasa, czyli Augusta III (1696 - 1763), a jedynie z przywilejami szlacheckimi, jakie nadawał wówczas król. Jednak niektóre nazwy potraw przetrwały do dziś. Są to m.in. kluski, na które przepis pragnę Państwu zaprezentować i zachęcić do ich przygotowania.

Składniki:
- litrowy słoik tartej bułki
- 1 szklanka mleka
- 1 szklanka śmietany
- mąka ok. 0,25 dag
- 3 jajka
- pół łyżki masła
- łyżka szynki pokrojonej w kostkę
- bułka (kajzerka) lub odpowiednia ilość grzanek
- 8 gruszek (mogą być w syropie)
- wędzonka 30 dag

Do dużej miski wsypać tartą bułkę, zalać gorącym mlekiem i odstawić, aż bułka spęcznieje. Następnie wbić w masę trzy żółtka, dodać masło, szynkę i sól. Wszyst-ko wymieszać. Kajzerkę pokroić w kostkę i zrobić na patelni grzanki na maśle. Gdy trochę przestygnie, wrzucić do masy. Białka ubić na sztywną pianę i również dodać do masy. Na końcu lekko wymieszać, aby masa była pulchna.

Należy szybko zagotować wodę w garnku i włożyć kluski, które najlepiej robić łyżką nakładając masę na dłoń posypaną mąką. Kluski powinny mieć wielkość orzecha włoskiego. W międzyczasie przygotowujemy polewę ze śmietany - do za-gotowanego syropu z gruszek należy dodać śmietanę wymieszaną z łyżką mąki, po czym całość delikatnie doprowadzić do wrzenia. Na wyjęte kluski nakładamy grusz-ki i całość polewamy uzyskanym sosem. Na koniec dookoła dania układamy plas-terki gorącej gotowanej wędzonki. Tak przyrządzona potrawa gotowa jest do je-dzenia bez żadnych dodatków.

Jeśli nie mamy gruszek w syropie, to syrop można przyrządzić w taki sposób: gruszki obrać, wydrążyć i zalać wodą w garnku tak, aby były tylko przykryte. Gotować, dodając łyżkę cukru, laskę cynamonu i trochę anyżku. Gdy gruszki będą miękkie, należy je wyjąć, a syrop wykorzystać do przyrządzenia polewy.

Danie jest bardzo wykwintne, stosunkowo szybko się je robi, ale nie może być podgrzewane, bo traci swój smak i walory estetyczne. Podany przepis wystarcza dla czterech osób.

Życzę smacznego
Jarosław Adamkiewicz