A mogło być tak dobrze

Niektórzy mówili o Narodowym Funduszu Ochrony Środowiska, inni natomiast o jakimś ministerstwie, w którym obejmie ważną funkcję. Skoro aktualnie rządzi jego opcja polityczna, to za liczne "zasługi" dla samorządu powinien spodziewać się nagrody od koleżeńskiego układu. Wszystko jednak wskazuje na to, że nic takiego nie nastąpi. W porównaniu do wiceministrów i innych wyższych urzędników pań-stwowych zarobki burmistrza dzielnicy są zbyt wysokie, aby tak łatwo rezygnować, a i pracy jest gdzie indziej znacznie więcej niż w tutejszym samorządzie. Szkoda, bo taki awans w inne miejsce uwolniłby naszą dzielnicę od mało ambitnej formy zarządzania i być może mielibyśmy jeszcze możli-wość jakiejś pozytywnej zmiany.

Niespełna rok przed końcem kadencji aktualny zarząd nie ma czym się pochwalić. Prawie żadnych nowych przedsięwzięć, inwestycji, brak zaangażowania, a nawet zwykłego zainteresowania tym, co się tutaj dzieje. Mam wrażenie, że głównym założeniem rządzącej ekipy było objęcie atrakcyjnych etatów i przetrzymanie do tzw. emerytury. Większość bowiem członków tej rządzącej załogi, to panowie zbliżający się do kresu aktywności zawodowej i ciężko dopatrzyć się oznak zaangażowania w ich działalności.

Kiedyś, ktoś powiedział mi, że w Polsce na wysokim stanowisku najlepiej jest nic nie robić i wytrwać do końca swojej kadencji. Jak się nic nie robi, to też nikt się nie czepia, że zrobiono coś za drogo, nieładnie, niepotrzebnie, nieprawidłowo. Ci, którzy nic nie zrobili nie są szarpani, kontrolowani, rozliczani i podejrzewani o wszelkie zło. Pamiętam jak niegdyś strasznie krytykowano inwestycję w parku Wiecha przed Teatrem "Rampa". Pojawiały się sfrustrowane głosy mówiące o tym, ile to innych, pożytecznych rzeczy można było zrobić zamiast roślinności, alejek, fontann i ujęcia wody oligoceńskiej. A dziś w parku jest kilkakrotnie więcej odpoczywających mieszkańców i ich dzieci niż kiedykolwiek wcześniej.

Krytyka jest zawsze konsekwencją wykonanej pracy, bowiem naturalnie trudno jest wszystkich zadowolić. Jedno natomiast jest pewne - skoro w tej kadencji prawie nic nowego nie zrobiono, to aktualnego zarządu Targówka nie będzie za co rozliczać, za chwilę nawet nikt już nie będzie o nim pamiętać. A może właśnie komuś o to chodziło? Dziś jedyną szansą na jakiekolwiek wyciągnięcie konse-kwencji za bierność takiego zarządu (a w szczególności burmistrza) jest jego wcześniejsze odwołanie przez radę dzielnicy. Teraz, niespełna rok przed końcem kadencji radni Targówka sami muszą rozważyć, czy chcą skończyć z partyjniackim układaniem stanowisk, czy pozwolą temu zarządowi dojechać do mety bez jakichkolwiek konsekwencji za zmarnowanie trzech lat.

Sebastian Kozłowski
wiceprzewodniczący rady dzielnicy Targówek