Poznawanie historii

Kościół p.w. św. Klemensa Dworzaczka jest warszawską siedzibę zakonu redemptorystów. Ojcowie redemptoryści zawdzięczają ją hojności pani Celestyny Biernackiej, która podarowała zakonowi 6500 m kw. ze swych rodzinnych gruntów.

Redemptoryści zostali sprowadzeni do Warszawy w 1787 r. i działali na Nowym Mieście w kościele p.w. Św. Benona. W okresie Księstwa Warszawskiego zostali wypędzeni z Warszawy i powrócili do stolicy dopiero w 1905 roku. Początkowo działali w kościele p.w. św. Stanisława Biskupa przy ul. Bema, a w 1927 roku przenieśli się na ul. Karolkową do wybudowanego wg projektu Stefana Szyllera budynku klasztornego.

W 1931 roku obok klasztoru, wybudowano kościół, który jest jednym z przykładów nowoczesnej architektury sakralnej okresu międzywojennego. Zaprojektował go Stanisław Marzyński. Powstała trzynawowa bazylika z transeptem. Kościół, czynny podczas II wojny, stał się miejscem egzekucji zakonników. 6 sierpnia 1944 roku Niemcy rozstrzelali 30 księży, a świątynia została podpalona i od całkowitego zniszczenia uratowała ją silna żelbetowa konstrukcja. Po wojnie przystapiono do naprawy szkód i upiększania wnętrza świątyni, w której dzisiaj możemy podziwiać prace Aleksandry Pezorskiej, Marii Hiszpańskiej-Neuman, Zofii Kamińskiej-Trzcińskiej i Teresy Chromy.

W 1982 roku z Cmentarza Wolskiego do Kościoła przeniesiono prochy o.o. Bernarda Łubieńskiego (1846-1933), wielkiego społecznika i misjonarza działającego na terenie parafii św. Klemensa. 5 sierpnia 2000 roku (w rocznicę hitlerowskiej rzezi na ludności cywilnej w czasie Powstania Warszawskiego) na dziedzińcu Kościoła poświęcono Plac Męczenników Warszawskiej Woli, upamiętniający 50.000 zamordowanych mieszkańców dzielnicy. Projekt zagospodarowania Placu wykonał arch. Feliks Dzierżanowski. Granitowy krzyż ustawiono na tle muru, na którym znajdują się tablice z wyrytymi nazwiskami ofiar i adresami kamienic. Na środku Placu znajduje się drewniany krzyż i figura Najświętszej Maryi Panny z 1864 roku odnowiona z okazji milenijnego jubileuszu.

Za kościołem, od strony ulicy Wolskiej (nr 27/29) czas jakby się zatrzymał. Żelazna, masywna krata oddziela dziedziniec od reszty świata. W pałacyku, wybudowanym w 1850 roku przez Adama Biernackiego (ojca wspomnianej wyżej Celestyny) wg projektu Józefa Orłowskiego, ma swą siedzibę warszawski konwent sióstr karmelitanek bosych. Pałacyk został wybudowany w miejscu stanowiącym pod koniec XVIII wieku fragment obszernego ogrodu należącego do warszawskiego bankiera Karola Schultza. Na początku XIX stulecia obszerne grunty na Woli, w tym także dawne ogrody K. Schultza, zakupił Jan Chryzostom Biernacki. Pałacyk stał się rezydencją tej najbogatszej w owym czasie na Woli rodziny. Karmelitanki trafiły tutaj także dzięki hojności Celestyny Biernackiej, która w 1929 roku podarowała Archidiecezji Warszawskiej resztówkę majątku rodzinnego wraz z pałacykiem. Do dawnych tradycji "ogrodowych" tych terenów nawiązuje otaczający pałacyk ogród owocowo-warzywny.

Udział w spotkaniu jest bezpłatny. Na wszystkich chętnych czekamy w sobotę 15 grudnia br. o godz. 10.00 przed wejściem do Kościoła.

Maryla Puternicka
Warszawskie Stowarzyszenie Przewodników
im. Adama Jarzębskiego
(w organizacji)