Anomalia

Jedna z najinteligentniejszych współczesnych powieści, a jednocześnie jedna z najbardziej zabawnych. Hervé Le Tellier, spadkobierca Georgesa Pereca i członek hermetycznej grupy OuLiPo, napisał książkę, która w samej tylko Francji rozeszła się w ponad milionie egzemplarzy. Anomaliajest najlepiej sprzedającą się laureatką prestiżowej Prix Goncourt od czasów opublikowanego w 1984 roku Kochanka Marguerite Duras. Ten anomalny - nawet na tak rozwiniętym rynku - sukces wydawniczy zawdzięcza być może głodowi prawdziwej fikcji w literaturze od dawna zdominowanej przez wyznania i osobiste świadectwa.

Powieść stała się bestsellerem, trafiła też na listy najlepszych tytułów roku "Książek. Magazynu do czytania" oraz tygodnika "Polityka.

Hervé Le Tellier

Urodzony w 1957 roku matematyk, astrofizyk, dziennikarz, doktor lingwistyki, autor ośmiu powieści, sztuk teatralnych, opowiadań i wierszy; przewodniczący legendarnej, lecz wciąż istniejącej grupy literackiej OuLiPo (Warsztatu Literatury Potencjalnej) założonej przez pisarza Raymonda Queneau i matematyka François Le Lionnais w 1960 roku. Do grupy tej należeli między innymi Georges Perec, Harry Mathews czy Italo Calvino. Przystępując do oulipijczyków na początku lat 90. Hervé Le Tellier czuł, że ich sposób patrzenia na literaturę od zawsze był jego - sam lubił konstruować teksty, poddając je matematycznym rygorom, bawić się w erudycyjne gry słowne, zadawać poważne metafizyczne pytania, zarazem jednak nie stronił od ironii, a przede wszystkim nie traktował zawodu pisarza ze śmiertelną powagą. W 2013 otrzymał Nagrodę Czarnego Humoru za sfingowane tłumaczenie Płynnych opowieści Jaime Montestreli - portugalskiego autora, którego istnienie, dzieło i biografię wymyślił. Wydał też książkę Moi et François Mitterand (Ja i François Mitterand), która jest zbiorem listów między postacią noszącą imię i nazwisko pisarza a prezydentem Republiki. Za ostatnią swoją powieść Anomalię Hervé Le Tellier 30 listopada 2020 roku otrzymał Prix Goncourt. Książka ta znalazła się również na shortlistach innych najważniejszych nagród literackich: Prix Médicis i Prix Renaudot. Frédéric Beigbeder określił ją jako powieść niemożliwą, spajającą pozornie sprzeczne gatunki literackie.