Kronika umierania. Zamarzanie
autor: | Piotr Krasoń |
wydawnictwo: | Wydawnictwo Poligraf |
wydanie: | Brzezia Łąka |
data: | 29 lutego 2024 |
forma: | książka, okładka miękka |
wymiary: | 145 × 205 mm |
liczba stron: | 114 |
ISBN: | 978-83-8308192-2 |
Streszczenie
Kronika umierania. Zamarzanie oparta jest na przeżyciach autora w związku z zamarznięciem Gertrudy, której pamięci dedykuje swoje wspomnienia.
Opisy hipotermii wzorowane są na opisach wysokogórskich wypraw i nawiązują do scen z filmu Everest.
Kolejne odsłony tragicznej śmierci bohaterki niosą ładunek realizmu magicznego. Jesteśmy świadkami spotkania Gerdy z widmem śmierci i stadem saren.
Równoległym wątkiem są cztery części Sali Tronów: obrazy inspirowane symboliką biblijną stanowią własne spojrzenie autora na Sąd Ostateczny i są współczesną wersją przekazu wyobrażeń religijnych ludzkości i nadludzkości postaci.
W dalszej części wspomnień narrator przekazuje głos autorowi w rozmowach grupy przyjaciół, a dialogi bohaterów, którzy mają realny pierwowzór wśród rodziny i znajomych autora, stanowią o jakości i stylu książki. Wśród poruszanych tematów pojawia się możliwość obecności nieobecnego w świecie Boga, nazwanego za Romanem Ingardenem ,,diamentem pojęciowym", oskarżenie i usprawiedliwienie Boga przez dwudziestowiecznych myślicieli, jak Martin Heidegger, Edyta Stein czy Emmanuel Levinas. Odnosimy wrażenie, że to oni są nieobecnymi bohaterami tekstu. Autor parafrazuje i czyni przekaz zrozumiałym i przystępnym, dlatego ilość cytowań ograniczył do niezbędnych. Część filozoficzna Kroniki umierania. Zamarzanie jest osobistym przeszukiwaniem świata w poszukiwaniu Boga, sensu życia, cierpienia i śmierci. Autor stawia pytanie o możliwość pogodzenia się z poczuciem winy za śmierć bohaterki i obciąża tym na koniec również ofiarę. W książce znajdziemy wiele dygresji, anegdot, retrospekcji, celowych powtórzeń i naprawdę udanych pętli czasu.
Ostatni rozdział opowiada o wyprawie autora w Tatry, będącej wspomnieniem i rozliczeniem się z niełatwego uczucia do Gerdy, o której życiu i jego poczuciu winy dopiero tutaj dowiadujemy się najwięcej.
Przesłanie epilogu pozostawia czytelnika z poczuciem, wypowiedzianego z dystansem do świata, przekonania, że wbrew rozpaczy istnienie nie jest przegrane, skoro w ogóle można było narodzić się do życia na ziemi i cieszyć się pięknem zachodu słońca nad Jeziorem Orawskim z widokiem na ukochane przez bohatera Tatry i Beskidy.
Na sąsiedniej półce
-
[ książka ]Białoruś. Kartoflana dyktaturaMarcin Strzyżewski
-
[ książka ]Tokyo Crush. Jak szukałam miłości w JaponiiVanessa Montalbano
-
[ książka ]Opowiedzcie mi o miłości. Jak się zakochujemy i dlaczego się rozstajemySusanna Abse
-
[ książka ]Naziści po wojnie. Kariery ludzi HitleraDanny Orbach
-
[ książka ]Nieocalony. Tadeusz Borowski. BiografiaMarta Byczkowska-Nowak
-
[ książka ]Najdroższa. Podwójne życie Damy z gronostajemKatarzyna Bik
-
[ książka ]Ukryci. Głosy z kryjówek przed ZagładąArkadiusz Lorenc
-
[ książka ]ZakrystiaArtur Nowak
-
[ książka ]KiedyśZbigniew Piotrowicz
-
[ książka ]Napad na bank. Prawdziwa historia Gangu AlbaniiPrimo Men, Marcin Misztalski
-
[ książka ]Szpiedzy Putina. Jak ludzie Kremla opanowują PolskęGrzegorz Rzeczkowski
-
[ książka, e-book ]Rozbieżne emancypacje. Przewodnik po prozie 1976-2020Przemysław Czapliński
Najnowsze informacje na Tu Stolica
Misz@masz
Artykuły sponsorowane
REKLAMA
Kup bilet
Znajdź swoje wakacje
Polecamy w naszym pasażu
REKLAMA