Cudaczek Wyśmiewaczek

Cudaczek-Wyśmiewaczek należy do kanonu polskiej literatury dziecięcej. Powieść adresowana jest do dzieci zaczynających czytać samodzielnie w wieku 7 lat i jest lekturą dla uczniów klasy pierwszej szkoły podstawowej. Głównym bohaterem powieści jest tytułowy Cudaczek-Wyśmiewaczek - małe licho, co niedobre rzeczy szepce malcom do ucha i umie sprowadzić niejednego z nich na manowce po to tylko, żeby się z niego dobrze uśmiać. A to dlatego, że maleńki bohater nie je, nie pije, a jedynie śmiechem żyje. Powieść pełna jest barwnych przygód przedziwnej mikroskopijnej postaci, która coraz to zmienia miejsce zamieszkania na ucho innego dziecka. W ten sposób poznajemy wiele barwnych postaci poddających się lub nie szyderczym podszeptom Cudaczka.

I tak, wśród bohaterów Cudaczka-Wyśmiewaczka poznajemy między innymi Pannę Obrażalską - dziewczynkę, która z byle powodu zawsze się obraża i zadziera nosa, i której nie sposób zwrócić na cokolwiek uwagi ani o nic poprosić, bo zaraz grymasi. Na szczęście, idąc za radą starszego pana, Panna Obrażalska postanawia zagłodzić Cudaczka nieobrażaniem się i tak pozbywa się uciążliwego licha. Innym bohaterem Cudaczka-Wyśmiewaczka jest Pan Złośnicki, co to gniewa się na wszystko i na wszystkich, gdy jednak któregoś razu patrzy w lustro, to tak się przestrasza swojej zezłoszczonej buzi, że postanawia więcej źle się nie zachowywać. Następną postacią, która staje się ofiarą Cudaczka-Wyśmiewaczka jest Pan Beksa - chłopiec, który płacze cały czas i z byle powodu, na ulicy, w domu, w szkole. Pan Beksa tyle beczy, że w końcu Cudaczek sam się nim zniesmacza i od niego ucieka. Wybiera sobie inną ofiarę - jest nią Pan Byle Jak, chłopiec, który pod wpływem małego licha coraz niechlujniej się ubiera i coraz niedbale odrabia lekcje. Na szczęście, kiedy któregoś razu przychodzi do niego do domu w odwiedziny Pan Beksa, Cudaczek czym prędzej ucieka z jego ucha. Inną bohaterką powieści Cudaczek-Wyśmiewaczek jest Kasia, co się grzebienia bała. Za sprawą Cudaczka dziewczynka przestaje się już zupełnie czesać, aż ptaki robią sobie w jej kołtunach gniazdo. Gdy w końcu pozwala mamie powyciągać gałązki z włosów i się uczesać, Cudaczek musi uciekać, bo robi się głodny. Chce trafić do uch innej postaci - chłopca prowadzącego osła, ale tym razem Cudaczkowi nie udaje się go do złego skusić. Mimo że uparty osioł nie chce iść, chłopiec nie złości się i Cudaczek musi szukać innego mieszkania. Nie znajduje także miejsca u chłopców, którzy się pokłócili i których straszy pan, przechodzący obok, informuje o ludziku, co żywi się złym zachowaniem. Cudaczek nie zamieszkuje także u brudnej dziewczynki, którą przed nim przestrzega babcia, bo dziewczynka zaraz idzie się umyć. Po tych porażkach Cudaczek-Wyśmiewaczek leci nad morze na grzbiecie innego bohatera powieści - Dudka. Nad morzem spotyka wiele innych ciekawych postaci, na przykład kapryśną Pannę Krzywinosek, a przede wszystkim sympatyczną pensjonariuszkę pannę Adę. Co ciekawe liczni bohaterowie powieści przyczynili się do przemiany Cudaczka-Wyśmiewacza i z wiecznego szydziciela przeistacza się w postać Cudaczka-Śmiejaczka, co lubi rozśmieszanie i pomaganie dzieciom.

Lektura dla klasy I