Tędy jeździł tramwaj linii "oczko". Stare tory na Wysockiego

Bo jeszcze do lat siedemdziesiątych ubiegłego stulecia ulica Wysockiego była malutka, ponieważ główną arterię osiedla stanowiła Białołęcka, która biegła od bramy cmentarza Bródnowskiego, za kościołem Matki Boskiej Różańcowej odbijała na północny wschód i prowadziła - zgodnie ze swoją nazwą - w stronę Białołęki. Pośrodku tej brukowanej kocimi łbami ulicy ułożone były tory tramwajowe, które za kościołem skręcały gwałtownie w lewo, w Poborzańską i po kilku minutach w prawo, w ulicę Wysockiego i prowadziły najpierw do pętli Pelcowizna u zbiegu z Toruńską, a w kolejnych dekadach do Kanału Żerańskiego. Wysockiego była wówczas wąska, brukowana kocimi łbami, oświetlona latarniami gazowymi. Wzdłuż niej stały drewniane domy, niskie kamieniczki i parterowe baraki. Przed wojną jeździły ulicą Wysockiego tramwaje linii 21, którą okoliczni mieszkańcy pieszczotliwie nazywali "oczko". Po wojnie 21 zastąpiła "trójka" z Gocławka. Aż w 1971 roku wycofano tramwaje z Białołęckiej i Wysockiego, kierując je na nową trasę: Budowlaną i Rembielińską na Żerań Wschodni.

Białołęcka stała się Wysockiego

Białołęcką poszerzono i pozbawiono dawnej zabudowy. Stała się szeroką, nowoczesną arterią. Otrzymała także nową nazwę - Piotra Wysockiego - którą jednocześnie zachowała brukowana boczna uliczka, na której zostały tory.

W 1996 roku "małą" ulicę Wysockiego przebudowano. Zyskała kanalizację i asfalt. Miłośnicy historii z Koła Miłośników Bródna wywalczyli jednak zachowanie około 60-metrowego odcinka bruku z rynsztokami, szynami, przedwojennymi słupami i trakcją. Na słupach czerwoną farbą zaznaczono ślady po kulach z czasów II wojny światowej. To swoista atrakcja nie tylko dla turystów, ale także dla samych mieszkańców okolicy. Jak tam trafić? Należy przejść przez zebrę na ul. Wysockiego na wysokości Bazyliańskiej, minąć dwupiętrową kamienicę przy Wysockiego 32A i następnie skręcić w "małą Wysockiego" w prawo. I jesteśmy na miejscu.

Przemysław Burkiewicz